Trekvogelpad 2e weekend

Afgelopen weekend (16, 17 en 18 september) was het tweede weekend dat we het Trekvogelpad hebben gelopen. Nou vooraf leek het zwaar dwars door de velden en maar kijken waar je eindigt. Goed beetje overdreven, maar bij het maken van de track was het lastig om de route te bepalen vandaar. Ons verblijf afgelopen weekend was Droompark Molengroet. Een formaat stacaravan die ze tegenwoordig chalet noemen. Ok we zijn er alleen maar om daar te slapen en verder waren we toch op pad.
In Broek OP waterland boodschappen gedaan en vervolgens eten in het restaurant. Eten was voldoende en het was gezellig aan tafel. Terug in onze chalet hebben we wat gedronken en ik heb niet echt een idee hoe laat we naar bed gingen. Wat ik wel weet is dat het gezellig was, maar dat is het iedere weekend wel het geval. Zaterdag op tijd weer en voor een goed ontbijt plus proviand voor onderweg. We zetten de auto bij het pondje van Landsmeer neer en rijden terug naar Wormer. Daar begint de tocht en vol goede moet stappen we door. We hebben besloten om de toeristische route te volgen via de Zaanse Schans. Alleen voor Frits is dit bekend terrein, maar voor de noordelingen niet. Mooie route en ik verbaas me over de hoeveelheid water om ons heen en niet alleen van de Zaan, maar ook de velden aan de andere kant van de dijk. In de verte zien we wat ganzen, maar waarschijnlijk is de trek nog niet echt begonnen.

Bij de Zaanse Schans zien we dat de trek met toeristen nog in volle gang is, want we zien ze van allerhande nationaliteiten. Omdat we toch ook de toerist uithangen tussen de windmills, hebben we bedacht dat we ook met z'n vieren op de gevoelige plaat vastgelegd moesten worden. Gelukkig waren er ook Japanners die zullen geen moeite hebben met Frits z'n Nikon. We hebben geluk dus en er was eentje zo vriendelijk die een mooi kiekje van ons heeft gemaakt. Bij de Jagersplas kwamen we weer op route. Kort daarna komen we bij een spoorlijn die we moeten oversteken, nou leuke jongens die NS'ers wel de overgang dichtgooien, maar geen alternatief bieden om aan de andere kant te komen. Via het taluut omhoog, over de viaduct en weer vis het taluut naar beneden stappen we verder naar het reacreatie gebied 'Het Twiske' (Stootersplas). Erg mooi deel van de route, waar via kronkelpaden wel kilometers maken, maar hemelsbreed schiet het nauwelijks op. Erg boeiend landschap moet ik zeggen en nog steeds heel veel water. Logisch dat de gemeente 'Waterland' heet, want water en land vormen één geheel hier. Nu komt er een stukje wat ik eigenlijk wil overslaan zo stom dat het is. We besluiten parallel te gaan lopen aan het pad en uiteindelijk komen we heel ergens anders uit en zijn we ver van de route. We worden gestraft met een fikse regenbui, vlak voordat die begint, wordt Menno wat duizelig en houden we pauze. Waarschijnlijk een reactie door de nieuwe medicijnen. Gelukkig is hij redelijk snel weer boven Menno en stappen we verder (in de regen). Via een fraaien brug komen we Landsmeer in en bij de weg slaan we rechts af richting het centrum. In een cafe de Driesprong drinken we koffie of warme choco met appelgebak erbij. Nou een zesje meer scoort die niet. Door het weer besluiten we de lus onder Landsmeer  over te slaan en lopen recht op het pondje af. Balen dat de laatste kilometers toch nog in de regen is. We hebben redelijk geluk gehad behalve dus de laatste kilometers. Gelukkig om de auto van Henk geen tent gebouwd en rijden we weer naar Wormer waar het vandaag allemaal begon.

Moe maar voldaan gaan we boodschappen doen om een lekker vegetarische schotel te maken. Die Henk kan toch een partij lekker koken, ok Frits was zijn hulpje en dat was waarschijnlijk net de kers op de appelmoes. Na het eten nog gezellig zitten en redelijk op tijd naar bed. Iedereen was behoorlijk moe en was slapen dit keer geen probleem. De volgende ochtend weer onbijtje en lunchpakketje maken en weer op pad. Dit keer naar Durgerdam om daar de auto neer te zetten voor de terugweg en vervolgens op weg naar Het Schouw om daar de route op te pakken.

De auto laten we achter op de carpoolplaats en stappen richting Watergang, maar vlak voor het dorpje slaan we af om aan de laarzen route te beginnen. Ok brugje over daarna het hek en stappen het weiland om die helemaal door te steken. Dom en niet goed gelezen, want we moeten de witte palen volgen, want nu staan we vast aan het eind van het weiland. Brugje is vlakbij maar onbereikbaar door het water. Alleen maar water en rest ons om maar terug te gaan. Onderweg komen we dus achter dat we de witte palen moeten volgen. Het is wel duidelijk waarom deze route de 'laarzenroute' wordt genoemd. Vooral wanneer de herfst nog wat verder is. Mooi gebied met al dat water, zwanen zwemmen rustig in de brede sloot en worden onrustig als twee kanovaarders naderen. Redelijk rustig is het hier, maar toch de ruis van de autowegen op de achtergrond. Dwars door het veld komen we steeds dichterbij Broek in Waterland en als we het dorp inlopen doe ik de regenponcho aan. Gelukkig net op tijd, maar klokslag 12 uur staan we voor de deur bij de 'witte swaen' en gaat de deur voor ons van het slot. Beter timing was niet mogelijk, de choco en koffie vallen we lekker in. Het appelgebak heel wat beter dan gisteren en wat mij aangaat een dikke 7 verdiend.
Ondanks dat het regent stappen we verder en gaan op weg naar Durgerdam, via Holysloot en de dijk over de afsluitdijk. Het blijft maar regenen en de stemming slaat om als we allemaal tot op het bot kletsnat zijn. Ja hoor onweer en bliksem kom maar op, we zijn toch al nat en nog natter kan niet. Als het begint te hagelen gaan we schuilen bij een boer in de schuur. Later komt hij er nog even bij en maken we een praatje met hem. Nou je merkt aan alles dat hij ons wel een beetje zot vindt en we kunnen hem alleen maar gelijk geven. We gaan verder en komen bij de afslag voor de alternatieve route. De opdracht is ga via de witte bruggetjes naar het pondje en ja hoor we soppen door het weiland om de plassen te ontwijken. Vraag me af waarom want ook de sokken voelen al nat aan en hoop dat ik toch blaarloos blijf. Bij het pondje luiden we een bel en hopen dat het pondje er aan komt. Waarachtig in no time is die bij ons en stappen we verder. We zijn redelijk verkluimd en besluiten gelukkig een soepje te eten in het Eetlokaal aldaar. Lekker artisjokken soepje gehad en zijn we weer lekker warm. Het is weer droog en ik laat mijn regenponcho uit op de gok dat het droog blijft. Gelukkig blijft het droog en lopen we zelf in de zon over de dijk langs het ijselmeer. Mooi gezicht de wolkenpartijen links erg donker met veel regen en aansluitend de helder lucht met mooie wolkenpartijen. Ik kijk nog achterom (als Menno en ik wachten op Henk en Frits) en zie het waterland waar we de afgelopen dagen heerlijk hebben gestapt.

Terug naar het Schouw en naar het huisje om nog eentje te proosten op de goede afloop (hey Tony een lekkere Grolsch) en opfrissen om vervolgens naar Assen te racen. In Assen ter afsluiting een pizza gegeten bij Bella Italia en we zijn het allemaal eens dat het een mooi weekend was ondanks de vele regen. We hebben 98 van de ruim 400 opzitten. Volgende keer komen we in de buurt van Laren (weer zo'n 50 kilometer) en wanneer, tja dat hangt vooral van de man die Altijd OnderWeg is. :)