Vrijdag 21 oktober 2011 Henk en ik (Luuk) op stap vanaf Huis ter Heide bij de afslag naar Veenhuizen om een tochtje van 16 kilometer te wandelen. Het is lekker weer, maar niet de zon die voorspeld was helaas. We moeten het ermee doen geen keuze, maar het is droog zeggen we maar. Onderweg komt er altijd heel wat aan de orde en praten we heel wat van ons af. We beginnen over de reclamecampagne om de te verkopen woningen onder de aandacht te brengen. Het is toch wel belangrijk om constant in beeld te zijn bij de mogelijke kopers en niet achterover leunen. Pro-actief zoals dat zo mooi heet :). Als we het veld ingaan krijgen de paarden even de aandacht van Henk, terwijl ze in de modder rond banjeren. Wij stappen verder over het modderig pad, want het is echt wel nat hoor, maar gelukkig kunnen we er altijd weer omheen. Op dit stuk pad hebben we het over Assist en de site Heren 1 dat het mooi is dat het allemaal spelers uit de vereniging zijn. Dat het mooi zou zijn als ze kampioen worden en promoveren naar de eerste divisie. Dat zal wel moeilijk worden met het jonge team, maar brengt wel leuke tegenstanders naar de Spreng. Wat verder op richting Westervelde hebben we het over de diftar actie van Henri. Och zegt Henk dat hebben wij al jaren en geeft geen enkel probleem, relatief weinig zwerf afval. Ik denk dat de actie meer gericht moet zijn tegen de mensen die de het afval ergens gaan dumpen tegen het asociale gedrag. Doordat we er druk over hebben missen we een afslag en lopen daardoor een paar honderd meter te ver. Ach een boeiend onderwerp en dat stukkie extra mag de pret niet drukken. Wat een terugkerend onderwerp is dat het een mooie route is en dat we treffen met het weer. Als of het bankje ervoor neer was gezet, want het staat precies op 8 kilometer precies op de helft van de route. Als we lekker zitten te smikkelen en smullen, komt er drie vrouwen ons tegemoet lopen met een kaartje en een kompas in de hand. Bij het kruispunt waar ons bankje staat twijfelen ze waar ze langs moeten. Vrouwen en kaarten is toch een combinatie die niet altijd samengaat. De kompas geeft aan dat ze wel van wanten weten, alhoewel niet helemaal zeker. Een bijzondere paddenstoel werd nog even op de foto gezet en wij kijken het groepje na.
Tijd voor ons om ook verder te gaan en we stappen vrolijk verder. Er komen wat onderwerpen aan de orde die ik beter hier niet kan herhalen en ik denk dat Henk het wel met me eens is. Als we Westervelde achter ons laten krijgen we het over de 8 van Drijber. Dat is geen wielerkoers, maar een route die Frits een keer gaat uitzetten. In ons herinnering ligt nog het weekendje Antwerpen. Antwerpen schijnt erg boeiend te zijn, maar goed Frits is er uiteindelijk nooit aan toegekomen. Wij zijn erg benieuwd hoe de 8 van Drijber er uit gaat zien en vooral wanneer. Meneer is nu aan het Brridgen dus heeft het erg druk gekregen. We hebben er lol om en Frits als hij het leest ook wel. Maar we lopen de 8 vast wel eens ooit. Al kletsend over van alles en genietend van de mooie omgeving en zo dichtbij. Onderweg bel ik naar huis en vraag of Karin een pannetje soep wil maken en gelukkig wil ze dat wel. Wij lopen ondertussen het laatste stuk in het bosje in bij Huis ter Heide en daar wordt hard gewerkt . Veel bomen worden gekapt en afgevoerd, dat maakt het pad er moeilijk te lopen, maar daar komen we ook wel langs. Henk oefent al vast voor de Wampex die hij het volgende weekend gaat lopen. Nou ja modder genoeg gehad deze route en opnieuw concluderen we dat ook door het bos de route erg mooi is. Als we het bos uitlopen komen we op de Koelenweg en rechtsaf naar de Norgervaart. Nog een stukje terug naar de auto, maar het is niet erg prettig stappen daar, want er komt verrassend veel verkeer langs. Gelukkig is het niet ver en als we bij de auto zijn staat de km teller op 16,5 km
Wandelen krijgt de voeten in beweging, laat het bloed stromen, brengt de geest in beweging. En bewegen is leven. Plus wandelen is alles even laten lopen ...
vrijdag 21 oktober 2011
zondag 16 oktober 2011
Drenthepad Beilen - Ruinen
Zondag 15 oktober 2011 prachtig wandelweer en gelukkig dat Henk goed had gezien eerder die week op de weer sites. Dus hij lanceerde de mail en duurde niet lang of een groepje van 5 man was gevormd. Henk, Luuk, Menno, Gerrit en zo waar Hans Pieter (HP voor ingewijden). Na enige mail wisseling zijn we uitgekomen op het Drenthepad tussen Beilen en Ruinen een mooie route leek het en totaal 20 kilometer dus mooi op tijd terug, zodat Gerrit nog naar een afspraak kon gaan. De auto van Henk op de brink van Ruinen achtergelaten en Gerrit daar opgepikt met z'n hond. Alles in het busje en op weg naar Beilen naar de P&R bij het station. Daar de bus geparkeerd en op pad naar Ruinen. Via binnendoor en achterlangs paden verlaten we Beilen in de richting van ter Horst en over het Ter Horsterzand lopen richting de A28, want om in Ruinen te komen moeten we die oversteken. Het lawaai van het verkeer neemt steeds meer toe en eindelijk over de loopbrug over de snelweg de weg volgen tot het fietspad. In het boekje staat bospad, dus wij helemaal verkeerd en om achter de nieuwe geluidswal uit en kunnen niet verder. Met z'n allen een beetje dom geweest, maar via een binnendoortje komen we weer op het rechte pad over het Dwinglederveld. Daar op ongeveer 8 kilometer eten we een broodje en genieten van de prachtige omgeving. Terecht een Nationaal Park en als we weer op krachten zijn stappen we verder.
Regelmatig wordt gezegd dat het toch mooi wandelweer is en we niet beter hebben kunnen treffen. Prachtige route en goed gezelschap vult Menno nog eens aan en we kunnen hem alleen maar gelijk geven. Het Dwingelderveld vloeit ver in het Lheederzand en vervolgens in het Dwingeloosche heide, maar dit krijgen we niet allemaal te zien want we lopen weer eens fout. Wel want vaak, maar moet zeggen dat de aanwijzingen niet erg duidelijk zijn of we letten niet goed op. We komen uit bij het "Lange veen" en ik moet zeggen dat het daar ook erg mooi is hoor. Gelukkig is er weer een binnendoor pad wwardoor we weer op het rechte pad komen. Letterlijk een recht pad tot aan Ruinen één lang stuk dwars over de heide. Bij gebrek aan bankjes strijken we neer in het gras en nemen nog een broodje en een fruithapje om weer wat aan te sterken. Genieten van de zon en de stilte die er toch wel heerst. Het wordt duidelijk drukken, vooral als we dichter bij Ruinen komen. Bij het informatiecentrum van de schaapskooi is het redelijk druk. Wij laten het links van ons liggen en gaan op zoek naar het fietspad waar we links af moeten. Na vele 250 meters vinden we uiteindelijk het fietspad en via Engeland bereiken we de brink van Ruinen. Daar nog even met z'n allen een kop koffie en raad eens ... ja hoor appelgebak. Eigen gemaakte appelgebak met eigen geklopte slagroom erbij. Score een 8, maar denken toch even terug aan het gebak van de Buitenherberg en die in de Rijp. Maar deze was ook erg lekker. We hebben al een flink stuk van het Drenthepad gelopen en al met al heeft Henk de meeste kilometers gemaakt,want die heeft zeker van Sleen tot Ruinen geheel gelopen. Menno en ik hebben stukken gemist, maar Drenthepad is een mooi pad om te lopen. Totaal circa 21 km.
Regelmatig wordt gezegd dat het toch mooi wandelweer is en we niet beter hebben kunnen treffen. Prachtige route en goed gezelschap vult Menno nog eens aan en we kunnen hem alleen maar gelijk geven. Het Dwingelderveld vloeit ver in het Lheederzand en vervolgens in het Dwingeloosche heide, maar dit krijgen we niet allemaal te zien want we lopen weer eens fout. Wel want vaak, maar moet zeggen dat de aanwijzingen niet erg duidelijk zijn of we letten niet goed op. We komen uit bij het "Lange veen" en ik moet zeggen dat het daar ook erg mooi is hoor. Gelukkig is er weer een binnendoor pad wwardoor we weer op het rechte pad komen. Letterlijk een recht pad tot aan Ruinen één lang stuk dwars over de heide. Bij gebrek aan bankjes strijken we neer in het gras en nemen nog een broodje en een fruithapje om weer wat aan te sterken. Genieten van de zon en de stilte die er toch wel heerst. Het wordt duidelijk drukken, vooral als we dichter bij Ruinen komen. Bij het informatiecentrum van de schaapskooi is het redelijk druk. Wij laten het links van ons liggen en gaan op zoek naar het fietspad waar we links af moeten. Na vele 250 meters vinden we uiteindelijk het fietspad en via Engeland bereiken we de brink van Ruinen. Daar nog even met z'n allen een kop koffie en raad eens ... ja hoor appelgebak. Eigen gemaakte appelgebak met eigen geklopte slagroom erbij. Score een 8, maar denken toch even terug aan het gebak van de Buitenherberg en die in de Rijp. Maar deze was ook erg lekker. We hebben al een flink stuk van het Drenthepad gelopen en al met al heeft Henk de meeste kilometers gemaakt,want die heeft zeker van Sleen tot Ruinen geheel gelopen. Menno en ik hebben stukken gemist, maar Drenthepad is een mooi pad om te lopen. Totaal circa 21 km.
Lange Veen lag niet op de route, maar erg mooi daar |
Abonneren op:
Posts (Atom)