Rondje Zuidlaardermeer nu wel

Maandag 2e pinksterdag lopen Henk en ik weer het rondje Zuidlaardermeer en nu met de wetenschap dat het pontje vaart. De vorige keer dus niet lees hier meer over die tocht. Ik begin nu op bij de eerste stop, want het eerste stuk is weinig anders in vergelijking met de vorige keer, alleen het weer is stukken beter en dat was wel prettig.
Tja dan wordt het verhaal wel korter, maar who cares. Bij het cafeetje aand het strandje van Meerwijck drinken we koffie mat een matige bijna slechte appeltaart. Gauw vergeten en wegspoelen met de koffie. De bediening is er ook niet prettige, maar het uitzicht wel. Tenminste toch nog iets of niet dan. We zijn relatief vroeg en het strandje is redelijk uitgestorven. Als we verder gaan richting ons beruchte pontje, lopen we over de camping waar de sfeer lekker relaxed is. Henk herinnert aan de sfeer tijdens de basketbalavonden op Witterzomer. Heel gezellig en je voelde je lekker er helemaal eruit ook al was je onder de rook van Assen. Goede herinneringen. Het pontje ligt aan de overkant en een aantal fietsers komen met het ponte onze kant op. Eenvoudig principe, namelijk zelf draaien aan de handel en via een ketting trekt het pontje zich naar de overkant. Hoe simpel en wij doen hetzelfde en komen vanzelf aan onze overkant.
Nu komt voor ons het nieuwe deel van de route en die loopt door de polder. Mooi gebied en veel vogels begeleiden ons schreden over het fietspad. Maar ook de brulkikkers kwaken hun hoogste lied en klinkt als muziek in de oren. Weinig wandelaars, alleen twee dames die we op het eerste stuk ook tegen kwamen. Kennelijk lopen die ook het rondje alleen in tegengestelde richting. Het is warm en geen wind en geen schaduw. Pas als we in de buurt van Noordlaren zijn krijgen we wat schdauw van de bomen en als we Noordlaren verlaten zijn we ook alweer bij de Bloemert in Midlaren waar de auto staat.
We drinken nog een biertje in Vries en hebben eindelijk het Rondje Zuidlaardermeer volgemaakt. Totaal 15,6 kilometer en lekker kort tussendoortje.

3e dag DW4D

Alweer twee week geleden dat ik met Frits en Henk de 3e dag van de Drentsche Wandelvierdaagse heb gelopen. Het was de bedoeling om alle dagen te lopen maar helaas de fysio waar ik een 12 weken durende programma volg om weer fit te worden heeft het sterk afgeraden. Dit keer maar geluisterd en niet eigenwijs geweest. De donderdag heb ik in mijn eentje een stuk gelopen en dat ging goed.
Om 7:30 bij Frits en om 8:00 uur heb ik me ingeschreven voor de dagroute, kopje koffie en onderweg om te kijken hoe de 30 km verloopt. Ik heb er zin en stap er lekker op los en de mooie omgeving maakt het allemaal gemakkelijker.
In het eerste deel van de dag laat de zon zich niet echt zien en stipte het ook wat. De ponsjo gewoon in de tas gelaten, want het was niet de moeite waarde om de cape aan te trekken. Verder op de dag kwam de zon eerst voorzichtig en daarna met overtuiging door. De eerste stempelpost was in Exloo bij camping Leewal 5,4 km gelopen dus lekker doorgaan en ook de 1e afsplitsing komt kort hierna. Over de heide velden lopen we weer naar Exloo om bij Bussemaker. Daar drinken we geen koffie maar een eindje verderop. Dit heeft te maken met een voorvalletje uit het verleden en de goede service (dus niet) destijds. Wij drinken lekker bakkie met appeltaart bij hotel de meulenhoek en dat ging er goed in. We hebben zo'n 10 kilometer gelopen van Exloo stappen we verder richting Buinen en het loopt nog lekker. Heel wat beter dan begin mei in de buurt van Diever. Sinds die tijd is mijn fitheidsprogramma ook aan de gang dus wellicht stiekum aan wat resultaat. Hoe het ook zij het gaat noch steeds lekker.
Na de 3e stempelpost in Buinen bij manege les Chevaux, (15.9 km) zien we een lange stoet met oude vrachtwagens. Erg mooi om te zien, dus we treffen het mooi. De zon is volop aanwezig en zo lopen we verder nu richting Ees dus min of meer op de terugweg.
In Ees is de afsplitsing naar de 40 km en ben toch wel blij dat we die niet lopen, want heb dat in een onbewaakt moment geoppert, maar gelukkig werd dat gauw van tafel geveegd en als compromie de 30km. Nou in mijn trainignsschema past dat prima. Nog steeds loop ik lekker en denk dat het vandaag niet anders wordt dus mooi werk.
We komen uit bij recreatiepark Land van Bartje en daar is weer een stempelpost. We nemen daar ook pauze en Henk en ik nemen een groentesoep. De tomatensoep was gevuld met ballen, dus Frits alleen wat drinken. Met 19,5 kilometer in de benen zitten we ruim over de helft. Het weer wordt steeds beter en na de lunch stappen we verder. Van Ees lopen weer terug richting Exloo om daar midden in het bos te stempelen bij Poolshoogte. Mooi daar en druk, want volgens mij komen daar alle afstanden weer zo'n beetje samen. We zijn langs de bosrand gelopen en langs de doorgaande weg Emmen - Gieten N374. Vlak voor de Poolshoogte lopen we er nog onderdoor. Op dat stuk dwalen mijn gedachten af naar het Trekvogelpad eerder dit jaar. Daar liepen tussen het Naardermeer en de A1 in en dan heb je twee uitersten bijelkaar en dat gevoel kreeg ik hier ook. Jammer dat het niet anders opgelost kon worden. Jammer, maar we moeten het er ook hier meedoen. Neemt niet weg dat het een mooie route is. Vanaf de Poolshoogte komen we ook weer een flink stuk langs de N374 en als we er onderdoor lopen komen we ook dichtbij de Finish. De 30 kilometer heb ik goed gelopen en geeft een goed gevoel. Gauw de tocht van 1 mei vergeten en verder gaan met dit succesje.
We drinken nog een lekker biertje en tuffen terug naar Assen. De volgende dag lopen de beide kanjers de 4e dag en ik heb besloten om ze trakteren met een lekker Hommelbiertje uit Popperingen. Jeroen gaat gezellig mee en de timing is geweldig. Als Henk en Frits net het bewijsje hebben afgehaald, komen wij binnen met het sportdrankje. Gezellig zitten buiten na te praten en genieten van het weer en de goede afloop.

Route in het Nationaal Park Drents Friese wold

geel is de afwijking

Op 1 mei hebben Henk en ik een moutainbikeroute gelopen en hier en daar bijgewerkt omdat we beide toch op tijd thuis moesten zijn. Nou over deze route zullen we het nog wel eens hebben onderweg, want het was echt spoorzoeken. De weg naar het startpunt in Diever was eenvoudig en we waren mooi optijd op pad. We hadden het plan om de route in tegen overgestelde richting te gaan lopen. Het plan was bewust, want dan zouden we op 3/4 van de route een koffiestop plus appelgebak hebben. Nauwelijks onderweg wordt Henk bijna overreden door een moutainbiker, dat scheelde echt maar een haar. Ongelovelijk die man had echt oogkleppen, maar gelukkig ging het net goed. Mopperend lopen we verder, maar gelukkkig zijn niet meer van de mannen tegengekomen. Gedurende de hele tocht hebben we nauwelijks iemand gezien. In het laatste stuk nog wat fietsers, thats it. Nou lekker hoor alle rust alleen de begeleiding van vogels. Na een enkele zoektocht op kruizingen, en wat correcties om weer op pad te komen, zien we een bankje waar we na 7 km even een broodje doen. Als we daarna weer oppad gaan voelen we de eerste drupjes, maar niet vervelend  Tot onze verbazing zijn we al bij de koffie, nou ja we hebben net een broodje gehad dus stappen we vrolijk verder. Rond die periode lopen we nauwelijks verkeerd en lopend steeds goed door. Helaas laten we ons teveel afleiden door de mountainbike aanwijsbordjes en lopen we prompt weer een stuk te ver. Als we nog een stuk verder gaan komen we erpas achter dat we de route anders lopen dan gepland en valt één en ander op z'n plaats. Nou nu kunnen we tenmiste weer een beetje orienteren en dat scheelt een stuk. Heb ik al eens gezegd dat het een prachtige route is en veel stukken van het Drentepad er in. Vanuit Ruinen richting Appelscha komen we wel weer in deze omgeving en dat is echt geen straf.
We lopen oook niet in zomaar een gebied, maar in het Nationaal Park Drents Friesche Wold in bedoel maar. Het gebied is ook echt het predicaat Nationaal Park waardig. Ook het tweede deel van de route is echt zeer de moeite waard. Ook voor mountainbikers is de route een aanrader. Veel heuvletjes zijn er in de route en met mijn conditie is het zwaar, waardoor ik toch wat twijfel krijg over de Mesa de 4daagse in de Ardennen. Nog maar even kijken hoe de DW4D van Odoorn gaat, voor 1 juni beslissen want dan sluit de inschrijving. Terug naar de route, want we beginnen weer wat te dwalen, terwijl we van mening zijn niet van de route af te kunnen wijken. Gewoon er zijn geen zijwegen geweest, dus geen afslagen gemist. Maar goed we lopen toch richting Diever en zo opeens zitten we weer op route. Het laatste stuk lopen we volop in de zon en wordt het ook nog warm.
De auto staat er nog en al met al hebben we er lang over gedaan met al dat gepuzzel en zo. In totaal 22km gelopen en 2 kilometer extra, maar een leuke dag en wij beide komen toch nog optijd bij de vervolg afpraak.