De laatste van 2011

Tja 30 december kan nog net en volgens buienradar ook nog even mooi weer voor deze dag. Eerder deze week samen met Henk iedereen opgetrommeld, maar Menno moet werken en Frits had wat anders. Wellicht de voorbereiding van de 8 van Drijber en vertelt hij het niet omdat hij ons ermee wil verrassen. Heel begrijpelijk en wij snappen het best. Zo'n voorbereiding moet zorgvuldig gebeuren. Nou Henk was hier om 9:30 even een bakkie koffie en 10:00 uur op weg voor een rondje Fochteloërveen. Het eerste stuk langs de Hoofdweg en daarna de Jokerswijk op. Een waterig zonnetje begeleidt ons en praten even weer flink bij. Henk zijn nieuwe situatie op het werk en ook over mijn verandering. Dus genoeg te praten en we stappen er vrolijk op los. Voor we het weten slaan we af over een nieuw aangelegd fietspad richting Veenhuizen. Als we het bosje uit zijn, zien we dat het pad verlegd is en met een grote boog om de vennen en gaat het er niet meer tussendoor. Het ziet er mooi uit en keer op keer zeggen dat die toch een mooi gebied is en we maar boffen dat zo dicht bij huis te hebben. En dan te bedenken dat de huidige regering alles weer wil afbreken met het natuurbeleid. Onbegrijpelijk! We stappen heerlijk verder in dit unieke gebied. Citaat "Het Fochteloërveen is zo groot als de stad Utrecht, maar indrukwekkend leeg. Tot aan de horizon bepalen grassen, veenmossen en veenpluis het beeld. Alleen vogels doorbreken de stilte. Het is dé plek om te genieten van rust en ruimte."
Als we bij de vogelspotplek zijn eten we een broodje en krijgen bezoek van een gezin uit Den Haag die ook voor de rust en ruimte hier naar toe zijn gekomen. Ze logeren in een hotel in Oosterwolde. Grappige ontmoeting, maar dat kan je overkomen als je onderweg bent. We maken de doorsteek naar het Bankenbosch. Als we het schelpenpad oplopen zien we in de verte buien en die komen dus echt onze kant op. Dus dit keer heeft buienradar het fout, want die had geen regen in petto tussen 9:00 en 17:00 uur. Gelukkig is het een klein buitje en heeft het niets te betekenen. Ondertussen genieten we van de rust om ons heen. Ik ben blij dat we vandaag zijn gaan lopen, want ik weet het weer hoe het is.. Het was alweer even geleden dat we hebben gewandeld (13 november was de laatste keer).
In het Bankenbosch komt het opeens boven borrelen bij welke bank  je de 30 miljoen uit de staatsloterij moet laten storten of over hoeveel banken moet je het spreiden. Henk die pakt het pas op als het is bijgeschreven, nou ja dan maak ik me er ook nog niet druk over. De financiële crisis wordt wel even besproken, maar goed we zijn het eens dus niet veel discussie wel veel ongeloof en ongerechtigheid. We komen uit bij de verbouwde sluis en dat ziet er mooi uit. De vorige keer dat we hier liepen waren ze er druk mee bezig. Het ziet er fraai uit en Henk legt het vast met zijn mobieltje zodat de lezer mee kan genieten.
We lopen langs de gevangenis en gaan richting Smilde. Onderweg stoppen we als de zon de velden van het Fochteloërveen beschijnt, waardoor het net een Savanne lijkt. Heerlijke fantasie, maar het is een mooi plaatje en weer hebben we geluk dit zo dicht bij huis te hebben. We komen uit bij de Meesterswijk en stappen we weer de bewoonde wereld in. Nog 4 kilometer te gaan en dan zijn we rond. Eerst nog wat boerderijen en uiteindelijk komen we in Bovensmilde. Als het eindpunt dichterbij komt worden we vrolijk begroet door 2 meiden op de fiets en even hartelijk groeten wij terug. Vlak bij huis komen we Jeroen tegen met een big smile en die gaat naar zijn werk. Rondje is vol en we hebben bijna 22 kilometer gelopen in 4 uur tijd. Gemiddelde snelheid is 5,8 km per uur. Nou het ging niet gemakkelijk en een mooie generale voor het Trekvogelpad over twee weken.

Rondje Zuidlaardermeer of niet

Op 13 november 2011 Henk en ik op stap voor een rondje Zuidlaardermeer, althans dat moest het gaan worden. Mooi rondje van circa 16 kilometer zo op de zondag. Niets vermoedend zetten we mijn auto neer bij de Bloemert en beginnen we aan de route van vandaag. Richting Zuidlaren gaan we om vervolgens via een rustige weg richting de jachthaven van Meerzicht. Daarvoor rechts af om vervolgens links een fietspad op te gaan wat bij een windmolen en een loopbrug uitkomt en de weg richting Hoogezand. Leuk stuk en we lopen op het fietspad richting Hoogezand dus. Het is redelijk druk en ook weer verder dan je je denkt of wilt dat wel langs zondagochtend verkeer lopen.
We hebben het weer mee, want ondanks dat het fris is, stappen we lekker verder in het zonnetje en voelt het best aangenaam. De schaduw stukken maakt het best wel fris. Als we dik 4km gelopen hebben verlaten het fietspad en komen we dichter bij het Zuidlaardermeer uit. We staan weer dichter bij de natuur en voelt prettiger dan langs de weg lopen. Bij een uitkijktoren genieten we van de omgeving. Verbazend hoe mooi het is en zo dichtbij. Keer op keer lopen we daar tegenaan op onze wandeltochten door het Drentsche landschap. Via een mooi pad komen bij Meerwijck uit en meer aan de rand in he recreatiedeel van de wijk. Mooi aangelegd allemaal en het is er vast goed toeven daar zo.
Op 7,5 kilometer staat een aanlokkelijk bankje in de zon waar we een broodje gaan eten. Ik kan lekker zwaaien met mijn benen en helaas Henk met zijn lange benen heeft dat genot even niet. Lang zijn heeft af en toe zijn nadelen. :) Al met al zit het er wel lekker en met enige tegenzin stappen we verder ach een mooie dag en tot zo ver een mooie route. Als we verder zijn komen we bij een strandje. In iedere geval voor mij volledig onbekend, maar goed zo gauw kom ik niet zo gauw in die buurt.
In het restaurant bij het strand gevraagd naar nieuwe batterijen en met succes. We lopen de camping over en komen bij een pondje uit. Tja wat nu ziet er verlaten uit en een bord geeft aan dat het zelfbedieningspontje na 1 oktober uit de vaart is.! Bij de routebeschrijving staat dit niet vermeld:"Via het strandje aan de noordkant van het meer bereikt u het pontje. Dit gratis pontje vaart alleen in de zomermaanden en alleen overdag. Op andere tijdstippen is overzetten mogelijk tegen betaling (Palinghandel Vos)". 
Helaas geen activiteiten waargenomen en besluiten we een omtrekkende route te nemen. Terug en komen voor de 2e keer bij het restaurantje, maar dit maal lopen we erom heen en lopen richting Hoogzand. Aan fietsers vragen we naar de opties en die sturen ons eigenlijk eerst terug, maar als we aandringen dat teruggaan geen optie is vertellen ze ons een alternatieve route. We besluiten die kant op te lopen, want een rondje Zuidlaardermeer stond op het programma dus zullen we het doen ook. Vol goede moed gaan we op pad, na nog een keer verkeerd lopen komen we bij een bord en krijgen we een beeld van waar we aan zijn begonnen. Thuis globaal nagemeten zouden 16 kilometer extra moeten lopen. Na kort beraad besluiten we het thuisfront in te schakelen en laten we ons ophalen bij het restaurantje aan het strandje. Zodoende komen we voor de 3e keer daar, maar dit keer voor een kop koffie en warme choco plus appeltaart natuurlijk. Nou maar goed dat Frits er niet bij was want de appeltaart is een magere 4 waard. Nauwelijks de warme koffie op en staat onze taxi klaar. Die brengt mij terug naar de Bloemert. Al met al wel de geplande afstand gelopen met al de extra kilometers, maar toch een keertje overdoen als het pontje weer in de vaart is.

Huis ter Heide - Westervelde - Huis ter Heide

Vrijdag 21 oktober 2011 Henk en ik (Luuk) op stap vanaf Huis ter Heide bij de afslag naar Veenhuizen om een tochtje van 16 kilometer te wandelen. Het is lekker weer, maar niet de zon die voorspeld was helaas. We moeten het ermee doen geen keuze, maar het is droog zeggen we maar. Onderweg komt er altijd heel wat aan de orde en praten we heel wat van ons af. We beginnen over de reclamecampagne om de te verkopen woningen onder de aandacht te brengen. Het is toch wel belangrijk om constant in beeld te zijn bij de mogelijke kopers en niet achterover leunen. Pro-actief zoals dat zo mooi heet :). Als we het veld ingaan krijgen de paarden even de aandacht van Henk, terwijl ze in de modder rond banjeren. Wij stappen verder over het modderig pad, want het is echt wel nat hoor, maar gelukkig kunnen we er altijd weer omheen. Op dit stuk pad hebben we het over Assist en de site Heren 1 dat het mooi is dat het allemaal spelers uit de vereniging zijn. Dat het mooi zou zijn als ze kampioen worden en promoveren naar de eerste divisie. Dat zal wel moeilijk worden met het jonge team, maar brengt wel leuke tegenstanders naar de Spreng. Wat verder op richting Westervelde hebben we het over de diftar actie van Henri. Och zegt Henk dat hebben wij al jaren en geeft geen enkel probleem, relatief weinig zwerf afval. Ik denk dat de actie meer gericht moet zijn tegen de mensen die de het afval ergens gaan dumpen tegen het asociale gedrag. Doordat we er druk over hebben missen we een afslag en lopen daardoor een paar honderd meter te ver. Ach een boeiend onderwerp en dat stukkie extra mag de pret niet drukken. Wat een terugkerend onderwerp is dat het een mooie route is en dat we treffen met het weer. Als of het bankje ervoor neer was gezet, want het staat precies op 8 kilometer precies op de helft van de route. Als we lekker zitten te smikkelen en smullen, komt er drie vrouwen ons tegemoet lopen met een kaartje en een kompas in de hand. Bij het kruispunt waar ons bankje staat twijfelen ze waar ze langs moeten. Vrouwen en kaarten is toch een combinatie die niet altijd samengaat. De kompas geeft aan dat ze wel van wanten weten, alhoewel niet helemaal zeker. Een bijzondere paddenstoel werd nog even op de foto gezet en wij kijken het groepje na.
Tijd voor ons om ook verder te gaan en we stappen vrolijk verder. Er komen wat onderwerpen aan de orde die ik beter hier niet kan herhalen en ik denk dat Henk het wel met me eens is. Als we Westervelde achter ons laten krijgen we het over de 8 van Drijber. Dat is geen wielerkoers, maar een route die Frits een keer gaat uitzetten. In ons herinnering ligt nog het weekendje Antwerpen. Antwerpen schijnt erg boeiend te zijn, maar goed Frits is er uiteindelijk nooit aan toegekomen. Wij zijn erg benieuwd hoe de 8 van Drijber er uit gaat zien en vooral wanneer. Meneer is nu aan het Brridgen dus heeft het erg druk gekregen. We hebben er lol om en Frits als hij het leest ook wel. Maar we lopen de 8 vast wel eens ooit. Al kletsend over van alles en genietend van de mooie omgeving en zo dichtbij. Onderweg bel ik naar huis en vraag of Karin een pannetje soep wil maken en gelukkig wil ze dat wel. Wij lopen ondertussen het laatste stuk in het bosje in bij Huis ter Heide en daar wordt hard gewerkt . Veel bomen worden gekapt en afgevoerd, dat maakt het pad er moeilijk te lopen, maar daar komen we ook wel langs. Henk oefent al vast voor de Wampex die hij het volgende weekend gaat lopen. Nou ja modder genoeg gehad deze route en opnieuw concluderen we dat ook door het bos de route erg mooi is. Als we het bos uitlopen komen we op de Koelenweg en rechtsaf naar de Norgervaart. Nog een stukje terug naar de auto, maar het is niet erg prettig stappen daar, want er komt verrassend veel verkeer langs. Gelukkig is het niet ver en als we bij de auto zijn staat de km teller op 16,5 km

Drenthepad Beilen - Ruinen

Zondag 15 oktober 2011 prachtig wandelweer en gelukkig dat Henk goed had gezien eerder die week op de weer sites. Dus hij lanceerde de mail en duurde niet lang of een groepje van 5 man was gevormd. Henk, Luuk, Menno, Gerrit en zo waar Hans Pieter (HP voor ingewijden). Na enige mail wisseling zijn we uitgekomen op het Drenthepad tussen Beilen en Ruinen een mooie route leek het en totaal 20 kilometer dus mooi op tijd terug, zodat Gerrit nog naar een afspraak kon gaan. De auto van Henk op de brink van Ruinen achtergelaten en Gerrit daar opgepikt met z'n hond. Alles in het busje en op weg naar Beilen naar de P&R bij het station. Daar de bus geparkeerd en op pad naar Ruinen. Via binnendoor en achterlangs paden verlaten we Beilen in de richting van ter Horst en over het Ter Horsterzand lopen richting de A28, want om in Ruinen te komen moeten we die oversteken. Het lawaai van het verkeer neemt steeds meer toe en eindelijk over de loopbrug over de snelweg de weg volgen tot het fietspad. In het boekje staat bospad, dus wij helemaal verkeerd en om achter de nieuwe geluidswal uit en kunnen niet verder. Met z'n allen een beetje dom geweest, maar via een binnendoortje komen we weer op het rechte pad over het Dwinglederveld. Daar op ongeveer 8 kilometer eten we een broodje en genieten van de prachtige omgeving. Terecht een Nationaal Park en als we weer op krachten zijn stappen we verder.

Regelmatig wordt gezegd dat het toch mooi wandelweer is en we niet beter hebben kunnen treffen. Prachtige route en goed gezelschap vult Menno nog eens aan en we kunnen hem alleen maar gelijk geven. Het Dwingelderveld vloeit ver in het  Lheederzand en vervolgens in het Dwingeloosche heide, maar dit krijgen we niet allemaal te zien want we lopen weer eens fout. Wel want vaak, maar moet zeggen  dat de aanwijzingen niet erg duidelijk zijn of we letten niet goed op. We komen uit bij het "Lange veen" en ik moet zeggen dat het daar ook erg mooi is hoor. Gelukkig is er weer een binnendoor pad wwardoor we weer op het rechte pad komen. Letterlijk een recht pad tot aan Ruinen één lang stuk dwars over de heide. Bij gebrek aan bankjes strijken we neer in het gras en nemen nog een broodje en een fruithapje om weer wat aan te sterken. Genieten van de zon en de stilte die er toch wel heerst. Het wordt duidelijk drukken, vooral als we dichter bij Ruinen komen. Bij het informatiecentrum van de schaapskooi is het redelijk druk. Wij laten het links van ons liggen en gaan op zoek naar het fietspad waar we links af moeten. Na vele 250 meters vinden we uiteindelijk het fietspad en via Engeland bereiken we de brink van Ruinen. Daar nog even met z'n allen een kop koffie en raad eens ... ja hoor appelgebak. Eigen gemaakte appelgebak met eigen geklopte slagroom erbij. Score een 8, maar denken toch even terug aan het gebak van de Buitenherberg en die in de Rijp. Maar deze was ook erg lekker. We hebben al een flink stuk van het Drenthepad gelopen en al met al heeft Henk de meeste kilometers gemaakt,want die heeft zeker van Sleen tot Ruinen geheel gelopen. Menno en ik hebben stukken gemist, maar Drenthepad is een mooi pad om te lopen. Totaal circa 21 km.

Lange Veen lag niet op de route, maar erg mooi daar

Trekvogelpad 2e weekend

Afgelopen weekend (16, 17 en 18 september) was het tweede weekend dat we het Trekvogelpad hebben gelopen. Nou vooraf leek het zwaar dwars door de velden en maar kijken waar je eindigt. Goed beetje overdreven, maar bij het maken van de track was het lastig om de route te bepalen vandaar. Ons verblijf afgelopen weekend was Droompark Molengroet. Een formaat stacaravan die ze tegenwoordig chalet noemen. Ok we zijn er alleen maar om daar te slapen en verder waren we toch op pad.
In Broek OP waterland boodschappen gedaan en vervolgens eten in het restaurant. Eten was voldoende en het was gezellig aan tafel. Terug in onze chalet hebben we wat gedronken en ik heb niet echt een idee hoe laat we naar bed gingen. Wat ik wel weet is dat het gezellig was, maar dat is het iedere weekend wel het geval. Zaterdag op tijd weer en voor een goed ontbijt plus proviand voor onderweg. We zetten de auto bij het pondje van Landsmeer neer en rijden terug naar Wormer. Daar begint de tocht en vol goede moet stappen we door. We hebben besloten om de toeristische route te volgen via de Zaanse Schans. Alleen voor Frits is dit bekend terrein, maar voor de noordelingen niet. Mooie route en ik verbaas me over de hoeveelheid water om ons heen en niet alleen van de Zaan, maar ook de velden aan de andere kant van de dijk. In de verte zien we wat ganzen, maar waarschijnlijk is de trek nog niet echt begonnen.

Bij de Zaanse Schans zien we dat de trek met toeristen nog in volle gang is, want we zien ze van allerhande nationaliteiten. Omdat we toch ook de toerist uithangen tussen de windmills, hebben we bedacht dat we ook met z'n vieren op de gevoelige plaat vastgelegd moesten worden. Gelukkig waren er ook Japanners die zullen geen moeite hebben met Frits z'n Nikon. We hebben geluk dus en er was eentje zo vriendelijk die een mooi kiekje van ons heeft gemaakt. Bij de Jagersplas kwamen we weer op route. Kort daarna komen we bij een spoorlijn die we moeten oversteken, nou leuke jongens die NS'ers wel de overgang dichtgooien, maar geen alternatief bieden om aan de andere kant te komen. Via het taluut omhoog, over de viaduct en weer vis het taluut naar beneden stappen we verder naar het reacreatie gebied 'Het Twiske' (Stootersplas). Erg mooi deel van de route, waar via kronkelpaden wel kilometers maken, maar hemelsbreed schiet het nauwelijks op. Erg boeiend landschap moet ik zeggen en nog steeds heel veel water. Logisch dat de gemeente 'Waterland' heet, want water en land vormen één geheel hier. Nu komt er een stukje wat ik eigenlijk wil overslaan zo stom dat het is. We besluiten parallel te gaan lopen aan het pad en uiteindelijk komen we heel ergens anders uit en zijn we ver van de route. We worden gestraft met een fikse regenbui, vlak voordat die begint, wordt Menno wat duizelig en houden we pauze. Waarschijnlijk een reactie door de nieuwe medicijnen. Gelukkig is hij redelijk snel weer boven Menno en stappen we verder (in de regen). Via een fraaien brug komen we Landsmeer in en bij de weg slaan we rechts af richting het centrum. In een cafe de Driesprong drinken we koffie of warme choco met appelgebak erbij. Nou een zesje meer scoort die niet. Door het weer besluiten we de lus onder Landsmeer  over te slaan en lopen recht op het pondje af. Balen dat de laatste kilometers toch nog in de regen is. We hebben redelijk geluk gehad behalve dus de laatste kilometers. Gelukkig om de auto van Henk geen tent gebouwd en rijden we weer naar Wormer waar het vandaag allemaal begon.

Moe maar voldaan gaan we boodschappen doen om een lekker vegetarische schotel te maken. Die Henk kan toch een partij lekker koken, ok Frits was zijn hulpje en dat was waarschijnlijk net de kers op de appelmoes. Na het eten nog gezellig zitten en redelijk op tijd naar bed. Iedereen was behoorlijk moe en was slapen dit keer geen probleem. De volgende ochtend weer onbijtje en lunchpakketje maken en weer op pad. Dit keer naar Durgerdam om daar de auto neer te zetten voor de terugweg en vervolgens op weg naar Het Schouw om daar de route op te pakken.

De auto laten we achter op de carpoolplaats en stappen richting Watergang, maar vlak voor het dorpje slaan we af om aan de laarzen route te beginnen. Ok brugje over daarna het hek en stappen het weiland om die helemaal door te steken. Dom en niet goed gelezen, want we moeten de witte palen volgen, want nu staan we vast aan het eind van het weiland. Brugje is vlakbij maar onbereikbaar door het water. Alleen maar water en rest ons om maar terug te gaan. Onderweg komen we dus achter dat we de witte palen moeten volgen. Het is wel duidelijk waarom deze route de 'laarzenroute' wordt genoemd. Vooral wanneer de herfst nog wat verder is. Mooi gebied met al dat water, zwanen zwemmen rustig in de brede sloot en worden onrustig als twee kanovaarders naderen. Redelijk rustig is het hier, maar toch de ruis van de autowegen op de achtergrond. Dwars door het veld komen we steeds dichterbij Broek in Waterland en als we het dorp inlopen doe ik de regenponcho aan. Gelukkig net op tijd, maar klokslag 12 uur staan we voor de deur bij de 'witte swaen' en gaat de deur voor ons van het slot. Beter timing was niet mogelijk, de choco en koffie vallen we lekker in. Het appelgebak heel wat beter dan gisteren en wat mij aangaat een dikke 7 verdiend.
Ondanks dat het regent stappen we verder en gaan op weg naar Durgerdam, via Holysloot en de dijk over de afsluitdijk. Het blijft maar regenen en de stemming slaat om als we allemaal tot op het bot kletsnat zijn. Ja hoor onweer en bliksem kom maar op, we zijn toch al nat en nog natter kan niet. Als het begint te hagelen gaan we schuilen bij een boer in de schuur. Later komt hij er nog even bij en maken we een praatje met hem. Nou je merkt aan alles dat hij ons wel een beetje zot vindt en we kunnen hem alleen maar gelijk geven. We gaan verder en komen bij de afslag voor de alternatieve route. De opdracht is ga via de witte bruggetjes naar het pondje en ja hoor we soppen door het weiland om de plassen te ontwijken. Vraag me af waarom want ook de sokken voelen al nat aan en hoop dat ik toch blaarloos blijf. Bij het pondje luiden we een bel en hopen dat het pondje er aan komt. Waarachtig in no time is die bij ons en stappen we verder. We zijn redelijk verkluimd en besluiten gelukkig een soepje te eten in het Eetlokaal aldaar. Lekker artisjokken soepje gehad en zijn we weer lekker warm. Het is weer droog en ik laat mijn regenponcho uit op de gok dat het droog blijft. Gelukkig blijft het droog en lopen we zelf in de zon over de dijk langs het ijselmeer. Mooi gezicht de wolkenpartijen links erg donker met veel regen en aansluitend de helder lucht met mooie wolkenpartijen. Ik kijk nog achterom (als Menno en ik wachten op Henk en Frits) en zie het waterland waar we de afgelopen dagen heerlijk hebben gestapt.

Terug naar het Schouw en naar het huisje om nog eentje te proosten op de goede afloop (hey Tony een lekkere Grolsch) en opfrissen om vervolgens naar Assen te racen. In Assen ter afsluiting een pizza gegeten bij Bella Italia en we zijn het allemaal eens dat het een mooi weekend was ondanks de vele regen. We hebben 98 van de ruim 400 opzitten. Volgende keer komen we in de buurt van Laren (weer zo'n 50 kilometer) en wanneer, tja dat hangt vooral van de man die Altijd OnderWeg is. :)

De ijzer 2011

De afgelopen week stond in het teken van de Ijzer 2011. Van woensdag 24 tot en me zaterdag de 27ste augustus. Mijn 2e keer, maar voor Henk en Frits de 4e keer. In de voorbereiding enkele keer een 30+ route gelopen en ben dus er helemaal klaar voor. Toch wat spanning vooraf hoe het dit jaar zal gaan, maar voel goed dus no problemo. Om 11uur bij Henk en vervolgens naar Frits om een kop koffie te drinken en vervolgens de lange reis naar Oost Duinkerke ca 425km rijden. Tjonge wat een eind rijden eigenlijk om je pijn in de benen te lopen. Ok ok het is ook het gevoel van "yes we done it again" en dat gevoel overheerst hoor. De sfeer op het kamp en tijdens het lopen is gewoon geweldig en moet je ervaren wil je er een goed beeld bij krijgen.
Henk, Frits en ik nu ook geven de deelnemers namen, zo lopen Jansen en Jansen mee. Het beroemde politiemannen uit suske en wiske. Inderdaad een tweeling in politie outfit die daar meelopen. Maar dit jaar is Annie er bij gekomen. Annie liep de 3e dag op blote voeten in haar witte sandaaltjes met voor een klitbandje en in haar hand een plastikzakje (tassie) met haar spulletjes voor onderweg. De wandelschoenen kon ze niet meer aan. Ze had haar voeten wat kapot gelopen tijdens de dodentocht  anderhalf week geleden. Op de vraag hoe lang ze er over had gedaan kregen we een eenvoudig antwoord, namelijk: "Je mag er 24 uur over doen dus 24 uur, heb ik ook nog wat te zien onderweg". Hoe simpel kan het zijn. Ook op haar sandalen liep ze gestaag door en op de muziek van Johnny Cash en Deep Purple. Heerlijk zulke verhalen daar zullen we het nog lang over hebben.Oh de volgende dag toch maar sokken aangedaan.

Wij hebben ons onderkomen gevonden in tent 4. Veldbedden matrasje erop, slaapzak er over en klaar. Het begint al te wennen alleen de koffie 's morgens dat gaat nooit wennen, want die is slecht. Echt slecht, maar goed we moeten het ermee doen. Na het eten en de afwas horen we de band spelen en gaan een pintje vatten. Een lekkere blonde Leffe en voor de beide mannen een bruine Leffe. Kun je lekker op slapen. Dezelfde band als het jaar ervoor speelt en volgens mij ook dezelfde nummers. Geen slechte band hoor, maar het klinkt redelijk hetzelfde. Ze spelen aan 1 stuk door en er wordt volop gedanst. Het is er wel gezellig. We gaan op tijd naar bed, want om tussen 6:30 en 7:00  gaat de wekker en hebben 32 km voor de boeg.


De eerste dag
Omloop : 32 km - 24 Km - 16 km - 8 Km
Startplaats : Sint-Niklaaskerk (Oostduinkerke); aankomstplaats : Visserijmuseum (Oostduinkerke)
Een 'thuiswedstrijd' vandaag, vandaar dat we iets langer kunnen blijven liggen. Nog geen EHBO zaken af te werken lekker relaxed lopen we naar de start. We staan redelijk achteraan maar goed we hebben tot 18:00 de tijd om binnen te komen. Vandaag na 7 uur ongeveer lopen om 15:41:02 worden we bij de finish geklokt. Het begin was erg dreigend en hebben we de regenkleding aan. In de lange stroom lopen langs kanalen, schitterend natuurgebieden, duin, zee en strand. Kort na de controle op 17km komen we in het duingebied en lopen ruim 3 kilometer door het mulle zand. Zwaar erg zwaar vooral als er ook nog eens een regenbui valt. Ik ben zo moe dat ik geen puf heb om de regencape aan te doen. Kort maar heftig is de bui en als we het mulle zand achter ons laten lopen over het beton langs de kust. We kijken uit over een groot strand waar weinig badgasten gebruik van maken. Snel herstel ik van de inspanning en lopen we verder langs de lelijke appartementen complexen. Veel bordjes van te koop en ben blij dat ik die dingen niet moet verkopen. Op 26 km doen we de 2e stop (1e was bij de controle) en genieten van wat drinken. Via de buitenwijken van Koksijde komen we aan bij het natuurgebied de Doornpanne. Over een breed schelpenpad lopen we richting Oost Duinkerke naar de finish. Mooie wandeling met een rottig stukje er bij. Maar zonder blader vandaag en het stappen ging lekker. De kop is er af.

De tweede dag
Omlopen : 32 km - 24 Km - 16 km - 8 Km
Start- en aankomstplaats : Oudstrijdersplein (Poperinge)
Schrik niet we staan om een uur of 5:30 op om de bus van 7uur te halen. Ik heb heerlijk geslapen op de mooie blonde Leffe en 32 km in de benen, maar toch wat vroeg. Het is nog donker! Goed we zijn hier voor ons plezier dus geen gejammer. De MP leidt de colonne bussen weer naar Poperinge en dat rijdt lekker door. Op de snelweg wordt de rechterbaan vrij gehouden en ook dit moet je zien om te geloven, want die zou in Nederland nooit gaan. Te veel bezwaarschriften waarschijnlijk, maar hier werkt het prima.
We gaan de heuvels in en komen door Frankrijk en dat is al bijzonder: ik stappen in Frankrijk. De titel van de beschrijving is "Over heuvels en schreven". Bij Westouter beginnen de eerste tekenen van de heuvels en al glooiend stappen we verder. Af en toe schakel ik in de bergversnelling en het werkt prima. De krachten goed verdeeld, maar de koppakking goed lek vandaag. Het is prachtig weer namelijk in combinatie met de inspanning drupt het goed door. Ik doe mijn Buffje op en hierdoor stroomt het minder snel door. :) De wind had wel wat meer mogen zijn, maar ook hier was een verschil van mening over. Gelukkig hebben we het niet voor het kiezen. In Frankrijk drinken we een kopje koffie en een wafel. Henk bestelt die handel zijn Frans is beter dan die van mij en Frits. De week er voor was hij nog aan de middellandse zee kust dus heeft de Franse slag nog goed te pakken. Bij de sampling op ca 17 km constateer ik een witte pukkel bij een oud wondje en even verderop is de EHBO dus daar maar even laten kijken wat het is. Een zalfje, een pleister en 's avonds in het kamp melden bij de EHBO. We stappen verder door de heuvels en genieten van het mooie landschap. Wat kan Frankrijk toch mooi zijn. Als we 23 km gestapt hebben komen we terug in België. Tussen de maisvelden stappen we naar Poperinge en gaan genieten van een heerlijk Hommelbiertje. De voeten voelen goed en ook vandaag geen blaren, maar wel een nieuw zalfje en pleistertje erop. De volgende ochtend weer melden ben trouwens benieuwd wat die beide mannen voor morgen (mijn verjaardag) hebben bedacht, vertrouw ze niet echt.

de derde dag
Omlopen : 32 km - 24 km - 16 km - 8 km
Start- en aankomstplaats : Grote Markt (Diksmuide)
Met veel gedonder en flitsen begint mijn verjaardag beestachtig weer en de mannen van de informatie draaien alleen muziek over regen. Draai me om en baal als een stekker, want de verwachting is dat het de hele dag blijft regenen. Toch maar eruit, want tja we gaan toch op pad. Als ik op sta wordt ik gefeliciteerd door Tony mijn buurman in de tent. Al gauw klinkt het rondom me heel gefeliciteerd en is toch wel leuk. Uiteraard ook de felicitaties van Henk en Frits lieve jongens hoor. In Diksmuide als in de bus uit stap krijg ik nog een zoen op de wang van de stapmaatje van Tony en kan het helemaal niet meer stuk. Dat ik maar 100 mag worden in goede gezondheid. Nou met die mededeling gaan we maar op pad. Regencape aan en in de regen lopen over het "bos van Houthulst", de vele gedenkstenen, molens, broeken en dijken. Dit is de titel in het programmaboekje voor vandaag. Het waait redelijk vandaag en het wordt zelfs droog. Soms een mager zonnetje dus heel wat beter dan de aankondiging van de hele dag regen. In Jonkershove vinden we een kroegje waar we koffie bestellen. Eten ons broodje erbij en worden we door onze Belg Tony op de foto gezet. De regencape gaat in de rugzak en hebben niet meer nodig. Op padden tussen de maisvelden zien we Annie lopen. Een mooi gezicht op haar sandalen, plastikzakje in de hand en stapt er vrolijk op los. Bij de sampling op 13 km zit ze even en trekt het klitband even wat strakker. Ze ziet dat ik kijk en lacht me toe en zegt "zo ik kan weer verder". Later lopen we steeds met haar op. Vorig jaar was de Diksmuide dag erg warm en vooral voor Frits en mij killing. Dit jaar lopen we langs hetzelfde kanaal en amper wat voetstappen op dat pad gezet of Frits gaat aan de haal. Hij neemt "wraak" op het pad en hij wint dit jaar dubbel en dwars. Na 6:54:28 lopen we de grote markt van Diksmuide op. Nog 1 dag lopen en alles lijkt voorspoedig te gaan. Vandaag eten we niet op het kampement, maar zoals het lijkt bij de Mikke. Woensdag hebben we een vooronderzoek gehouden of ze ook vegetarisch eten voor Frits konden maken en die dag was het geen probleem. Navraag gedaan tijdens het biertje (Burgse Zot) en tja toen bleek het onmogelijk. Via sms aan Karin gevraagd of zij een adres kon vinden. Ja hoor de Reygaerd in Avekapelle een eetcafe in een oud schooltje. Op de site staat dit: De keuken; Steven, die een traditionele kookopleiding kreeg, serveert niet alleen Vlaamse gerechten of streekspecialiteiten, maar staat ook open voor buitenlandse klassiekers en vegetarische gerechten. Het klopt helemaal en we gaan er zeker weer heen volgend jaar een echte aanrader. Oh ja helaas een klein blaartje, nieuw zalfje en pleistertje.

de vierde dag
Omlopen : 32 km - 24 km - 16 km - 8 km
Startplaats : Grote Markt (Ieper); aankomstplaats : Parking Picanol (Ieper)
De laatste loodjes wegen het zwaarst  zeggen ze maar voel me prima gezien de omstandigheden. Geen last van mijn blaartje en de benen worden wel losser tijdens het stappen. Annie heeft sokjes aan en stapt lekker door. De titel voor vandaag is: "Door een oorlogslandschap waarvan de laatste ooggetuige in vrede rust onder het vaandel dat is ontvouwen, als 't ten velde trekken moet, mannen, burgers, kinderen, vrouwen, keert u er naartoe en groet". Een behoorlijke titel voor vandaag, maar algauw vernemen we de diepere betekenis. Bij onze 1e stop in Zonnebeke is een plechtigheid, waarbij de doedelzakken luidt klinken. Het geluid van een doedelzak geeft een bijzondere sfeer aan het geheel. Vanuit Zonnebeke stappen we verder en gaan via een militair begraafplaats. De vele kruizen maken een diepe indruk toch en doet je beseffen dat vrijheid soms zwaar bevochten wordt. Al stappend door de maisvelden worden we overvallen door een fikse bui.Gelukkig had ik op tijd de cape aan en scheelt het iets. Bij de 1e controle nemen we wat rust en koffie. Als ik de cape uitdoet slaat de damp van me af. We zijn inmiddels 3:35 onderweg en het gaat voorspoedig. Nog steeds komen we wielrenners tegen op ons pad. Er schijnt ergens een koers te zijn en die wielrenners rijden ons steeds tegemoet. Vlak voor Geluveld stoppen Henk en Frits even om wat te pakken of zo en ik was vlak daarvoor in de bergversnelling. Langzaam stapte ik weer dichterbij en besloot door te lopen. Dat was ok dus ik lekker in mijn eigen tempo verder. Ik haak aan bij een andere stapper die mijn tempo loopt en stap lekker met haar op. Gezellig kletsend over van alles maar vooral de verschillen tussen de Belgen en Nederlanders. Bij het 25 kilometer punt gaat ze alleen verder omdat ik op mijn maatjes blijf wachten. Ach we zijn samen en uit en thuis toch. Kort na de 25km punt nemen we weer pauze en nemen wat te drinken. Ik sinas en de stoere mannen een pintje. Rustig stappen we richting de finish en het laatste stuk gaat langs een meertje. Vorig jaar was de 2e controle aan het eind van het meertje, maar dit jaar aan het begin. Daarna nog ruim 2 kilometer naar de parking om het bewijsje te halen. Ook daar worden we geklokt en de laatste tocht lopen we 6:49:47 uur. Daar drinken we een heerlijk biertje en ga ik nog even langs de EHBO voor een zalfje, pleister en nieuwe compeed. Het is gelukkig bij de ene gebleven. We lopen naar de grote markt waar de plechtigheden al zijn afgewerkt. De militairen zijn druk aan het afbreken en wij lopen naar de pendelbus. Deze brengt ons naar de kazerne waar we overstappen om de bus naar Oost Duinkerke. Het zit er weer op voor dit jaar en het ging voortreffelijk. Heel wat beter dan vorig jaar, maar moet wel zeggen dat we over het algemeen goed wandelweer hebben gehad. 's Avonds eten we nog een lekkere pizza, genieten we van de disco en slapen nu met een man of vijf in de grote tent.

de terugreis
Om 7 uur of zo staan we op en pakken we het hele spulletje in. Alles in de Transit en op weg naar Oost Duinkerke Bad om daar een ontbijtje te nuttigen. Het is droog en we komen bij een bakker terecht die ook in ontbijt doet. Lekker brood, koffie en een bijzondere sfeer daar, maar dat maakt het alleen maar leuker. Om 9 uur rijden we richting "home sweet home". Frits die wordt opgehaald op de 1e parkeerplaats in Nederland in Hazeldonk. Vanaf daar gaat hij en Prem via Leiden naar huis. Zijn bagage wordt later die dag bij mij thuis opgehaald. Henk en ik rijden door naar huis en aan de Grote Kampen worden we met open armen ontvangen. Na een 2 kopjes koffie ga in weer richting Smilde. Het is weer over en uit dit jaar en trots laat ik de trofeeën zien. T-shirt, glazen en opprik dingetje voor op het lintje van de medaille. Daar staat 2010, 2011 en hopelijk volgend jaar een 2012 erbij op. Alle volgers via de sms, twitter en facebook bedankt voor de berichtjes het betekent meer dan je misschien verwacht.

mijn foto's

Weidewereld 27 juli 2011

Bij Ontrack.nl een fietsroute gevonden in Friesland. De route beschrijving is als volgt: "Met Weidewereld koerst u drie uur (op fiets) door het Friese groen, gedecoreerd met elzensingels en eikenhakhout. Neem uw verrekijker mee, want in deze wereld kunt u allerlei gevleugelde kostgangers bespeuren.

Vooral in de vroege ochtend of tegen de avond is het rustig en de natuur laat zich dan op z'n mooist zien." Op papier 34 kilometer en een mooie voorbereiding voor de Ijzer om toch ook een 30 plus afstand te lopen. Henk was ook wel aan wat anders toe dan het werken rondom het huis. Dus mooi optijd op pad naar het plaatsje Twijzelerheide in de buurt bij Zwaagwesteinde. Mooi plekje gevonden om de auto te parkeren. De route geladen en we beginnen met het strunen. Het begint al goed, want de gps stuurt ons een mooi schelpenpad op. Al kletsend gaan we door en aan het eind van het pad zie ik dat van route af zijn. Kijken en maar weer terug, maar we kunnen geen pad herinneren. Terug is het enige remedie en doen we dan maar, toch is er geen pad te vinden. Voor de derde keer lopen we het pad af en lopen richting de route via een omwegje. Al gauw komen we weer op route. Misschien is het een oude route en zijn paden verlegd, maar de laatste wijziging is april 2011. Ben benieuwd dan wat er is veranderd op dat moment.
We besluiten door te lopen naar de 1e horeca, maar de 1e bestaat niet meer en de 2e die we tegenkomen is op een camping en pas open op 16:00 uur. Dus het zit niet mee, dus zoeken we een bankje en vinden die algauw. Broodje en nadat we zijn opgeladen gaan we weer verder. We zijn ongeveer op de helft en gaan verder genieten van het gebied. Het is terecht een aanbevolen route, maar zal de opmerkingen erbij plaatsen bij de route met de wijzigingen.
We komen door mooie dorpjes en genieten van de toch wel mooie omgeving. Ik had het nog wat weidser verwacht, maar nee veel houtwallen, kleine bosjes sieren het landschap. Kleine dorpjes met mooie boerderijen komen we op ons pad tegen. Het enige wat ontbreekt is een heerlijk briesje, want de zon en de benauwde lucht maken het zwaar. Toch genieten we van deze tocht.
Enkele kilometers voor Zwaagwesteinde nemen we weer een stop en nemen nog een broodje. Met een Fries uit Noord Bergum komen we in gesprek. Dit zijn toch de mooie momenten ook van het wandelen.
Nou we lopen Zwaagwesteinde in en Henk meldt dat hij hier een collega heeft wonen. Hij heeft het nauwelijks gezegd of Henk ziet hem op de ladder tegen zijn huis aan staan. Een hartelijk welkom, zoals we onderweg veelvuldig zijn begroet door de Friezen, en hij biedt ons wat te drinken aan. Het was lekker koud bier en een gezellig oponthoud :).

Het laatste stuk naar de auto is nog weer verder dan we denken. De GPS stuurt ons richting een afgesloten spoorovergang en gelukkig hebben ze die even verderop vervangen voor een tunneltje. Handig. We hebben duidelijk de puf eruit, maar het eind van de route is nabij. Gelukkig de auto staat er nog en melden aan het thuisfront dat we samen nog ff uit eten gaan. Helaas dikke pech de auto start niet. Klein drukje en hij loopt weer. Later in Roden weer hezelfde probleem. De volgende dag is de accu verwisseld en probleem opgelost.
Na een lekkere maaltijd zet ik Henk bij huis af en is weer een geslaagde dag achter de rug. We hebben zo'n 33-34 km gelopen en gemiddeld 5,3 kilometer en ruim 6.16 uur onderweg. Toch met vertrouwen naar de vierdaagse in West Vlaanderen eind augustus.

16-7-2011

Vandaag zijn we in Mieders en gaan met de kabelbaan omhoog. Vandaar uit naar Maria Waldrast (klooster) daar eem stevige lunch gehad, zodat we terug naar het gaan, maar via Zirkenhof alleen dat stond een gegeven moment slecht aangegeven en komen bij een boerderij uit. Fout en dus verder naar het dorp. Totaal 11km gewadeld mooie tocht.

12-07-2011

In Oostenrijk op vakantie en Karin en Miriam naar Innsbruck dus ff tijd om wat aantekeningen te maken. Naar Fulpmess geweest en daar met de gondel naar de Kreuzjoch via de Schlickalm naar het middenstation van de kabelbaan om daar de gondel naar het begin te nemen. Leuke tocht stijl dalen. Ben gebeten onderweg en is erg bont vandaar niet mee naar Innsbruck

Kort alleen

Ja even alleen op pad me ergens onderweg laten uitzetten en dan naar huis lopen. Geen droppingachtige toestanden maar gewoon ff in beweging zijn. Zondag 12e juni gewoon lekker vanaf de witterhaar achterlangs terugnaar huis. Bijna 6 kilometer en in 50 minuten gelopen. Het was heerlijk weer dus een heerlijke besteding van de zondagochtend.

Vandaag de 13e weer in Witten bij de afslag naar de plas laten uitzetten. Om de plas, daarna langs de visvijver, vervolgens door Kloosterveen naar de domeinenweg op naar de Norgervaart. Stukje richting Huis ter Heide en dan het nieuwe fietspad om via de Meesterswijk naar Bovensmilde en naar huis.

Achter op het fietspad langs de rand van het Fochteloerveen begon het te mieseren en dat ging door op de Meesterswijk. Ik heb nog even mijn stormplu op gehad maar dat loopt van geen meter.

Slim onder de bomen om zo min mogelijk nat te worden helpt net zo goed. Thuis de GPS Tracker uitgezet (APP op HTC) en das wel leuk hoor. Prima statistieken geeft ie aan. Mooie toepassing en voldaan gevoel over het lopen. Totaal zo'n 20 kilometer toch weer lekker.

Naar Hoch Elten und zuruck

In het weekend dat Henk en Frits de Drentsche Vierdaagse lopen ben ik met mijn familie in het Gelderse Braamt op de camping teboomsgoed.nl in Braamt en sinds enkele jaren loopt de route van het Pieterpad om Doetichem heen en komt door Braamt. Nu zijn we vanuit Doetichem in een weekend op zaterdag naar Vorden gelopen en zondags naar Hoch Elten. De zaterdag was op zich een mooie toch en verdorie wat was het gezellig toen in Vorden. We hebben heel wat bussen richting Doetichem zien gaan, zo gezellig zaten we daar. En als of we het hadden gepland we komen in de bus, die we uiteindelijk toch terug moesten nemen, allemaal Graafschap voetbalsupporters tegen. Erg gezellig hoor. Maar ik had tijdens het wandelen naar Vorden 5 blaren verdeeld over 2 voeten opgelopen en dat was niet prettig, vooral omdat mijn bovenbenen aan de binnenkant helemaal schraal waren.

Gelukkig heb ik daar geen last meer van, maar destijds ben ik onderweg naar Hoch Elten afgehaakt en hebben mijn maatjes me gelukkig wel opgehaald. Maar een mooie gelegenheid om het laatste stukje vol te maken. Mijn mede struners dit keer mijn beide broers Meindert en Henri. Ooit in een nog grijzer verleden zijn we ook een met z'n 3en op pad wegweest en toen Henri in voorbereiding was voor zijn N4D. Nou en toen in een voor mij te hoog tempo. Maar nu beter getraind liepen we rond de 5,5 kilometer gemiddeld en dat is voor mij mooi. Het was wel warm, maar een mooie route. Ook mooi dat je vanaf de camping binnen 500 meter op route was. In Hoch Elten de apfelkuchen getest, maar niet meer dan een zesje was het waard. De beste is nog steeds die in de Buitenherberg te Linde en in Anderen Auberge St Hubert in iedere geval deze was maar matig.

Het was wel erg warm die dag en gelukkig liep het grootste deel van de route door het bos. Het was natuurlijk niet zo warm als op de Po-vlakte, maar toch voor Nederlandse begrippen was het erg warm. De andere struners liepen zo horen via Twitter behoorlijk op tempo door het Drentsche Landschap en gelukkig ook mooi weer gehad. Volgend jaar als we in de buurt kamperen loop ik ook tenminste 1 route mee. Maar dat zien we dan wel weer.

de route was ongeveer 21 kilometer.

Saksenspoor

Zondag 22 mei 2011 opnieuw een fietstocht uitgezocht en hier en daar wat aangepast. In het geel de bijgewerkte route. Een heel stuk bos er bij aangeplakt en ja al met al een mooie route op deze manier. We begonnen in Aalden en vandaar uit over mooie paden naar het gebied van het Mekelermeer. Via deze link kun je alles lezen. Ik ben blij dat ik die lus erbij heb gedaan om de route wat langer te maken. Het begin stuk van de route had ik weggelaten en dit stuk er bij geplakt.

Daar een bankje gepakt en een broodje gedaan. Het bank had uitzicht over het meer en we hoorde de kikkers kwaken. Erg leuk en gezellig altijd die kwakend brulkikkers.

Nadat we verder liepen trok de lucht open en kregen we de zon nog. Lekker samen met een lekker briesje. Ik hou er wel van een beetje wind om de kop. Via een smalle weg kwamen we uiteindelijk in Gees. Daar Talenti aangedaan en koffie /warme chocomelk en appeltaart met kaneelijs. Mmmmmmmmmmmmmm erg lekker allemaal. We zaten op dat moment ongeveer op 17 kilometer en een uurtje lopen nog voor de boeg. De lucht betrok behoorlijk, maar de temperatuur was goed. Het was te hopen dat we het droog zouden houden. Via mooi smal weggetje naar Oosterhesselen en daar afslaan naar Aalden. Via het fietspad verder opweg. Toch de storm paraplu opgehad, want een kort hevige bui trok over ongeveer 2 kilometer voor Aalden. Al met al hebben toch geluk gehad met het weer en dit buitje mag geen naam hebben.

In Aalden nog een stuk lopen om bij de auto te komen. Bij het wapen van Aalden nog even geproost op de mooie tocht. Uiteindelijk 24 kilometer op de teller. Tevreden slaan we een Hertog Jan achterover. We hebben Frits naar Prem in Drijder gebracht en zijn werk bekeken. Gekloofd hout daar gaat het over, tja eindelijk nuttig werk voor de winter. Prem woont daar op een mooi stekkie, alleen weinig lawaai, zal wel wennen zijn voor Frits! De struners van vandaag Frits dus, Henk, Menno en Luuk.

Knoestenroute 17 april 2011

Herinneringen komen op van vorig jaar. De Cascaderun werd gelopen bij hartstikke mooi weer en wij toen stuk drenthepad gelopen Westerbork - Sleen en dat was een beproeving. Ook toen zouden we eens 32 km lopen om te proberen en dat was opeens 37 kilometer, toen helemaal kapot.
De voortekenen zijn weer het zelfde, weer mooi weer, weer de Cascaderun en de route geeft ook 32 kilometer aan. Een fietstocht van internet geplukt en op enkele onderdelen aangepast. We starten weer eens in Gasteren bij het pannekoeken restaurant. De struners voor vandaag Henk, Frits weer eens, Wijbern en Luuk. We lopen eerst richting Anderen en komen bij een prima plekkie (Auberge St. Hubert) langs waar je de bosbessentaart of de appeltaart een moet proberen. Heel goed vertoeven is het daar en alhoewel nauwelijks onderweg daar toch genoten.

We trekken verder van Anderen richting het nieuwe Hemelrijk en vervolgens naar Gieten. Een ander pad nemen we richting Gieten omdat de doorgaande weg van Rolde - Gieten willen vermijden. Een goed alternatief en van Gieten lopen we verder naar Anlo. Onderweg na het Zwanemeer stoppen voor een broodje.
Nou weer verder en het weer nog steeds erg goed. De route is mooier dan in het begin, want toen liepen we relatief veel over de weg, maar nu over fietspaden. Dus wat rustiger. De natuur is prachtig en we gaan nog een mooie tijd tegemoet. In Anlo ff een terrasje en voor wat drinken. Gezellig dorp en verrassend dicht bij Gasteren slechts 3 km en wij hebben nog 8 te gaan. Maar erg blij dat we de route verder hebben gelopen wat we komen door bos op een landgoed waar je in een andere wereld waant, zo rustig is het daar. Maar uiteindelijk na nog 1 bankje komen we weer bij de auto aan. Een pilsje op de goede afloop en weer onderweg naar huis. Totale afstand 31 kilometer en gemiddeld 5,5 per uur gelopen.
Thuis lekker in bad en gelukkig geen dans activiteiten meer, moet er niet aan denken.

Al met al een mooie route en met prachtig weer gelopen.

Ot en Sien route

Na een geslaagde zaterdagavond (VIP bij GasTerraFlames) vroeg op voor een korte wandeling dit keer. De Struners van vandaag waren Henk, Jo, Luuk en gast Struner Wijbren. Een stadjer met een fries accent, nou ja wat maakt het uit. De Ot en Sien route begint en eindigt in Roden, maar wij besluiten om te starten vlak bij Lieveren. Vanaf de parkeerplaats langs de Mensingherweg lopen we richting het Peizerdiepje en later er langs. Het is heerlijk weer, geen zon, maar wind stil en het is heerlijk rustig. We komen een groep tegen die waarschijnlijk het Drenthepad lopen. Als we in de buurt van Roden komen is er verwarring, maar dat komt omdat we een ander begin punt hebben gekozen.
Uiteindelijk komen we toch weer goed op pad, eigenlijk is er niet zoveel te vertellen. We genieten gewoon van de omgeving en kletsen behoorlijk wat bij. Bij de Zuurse Duinen eten we wat op het bankje en later als we bijna bij het beginpunt weer zijn. Totaal 16 en een beetje voor het verkeerd lopen. Ik weet niet wat het was vandaag, want had de dagtellers niet op 0 gezet. Wat was er anders dan anders.

Ach al met al een best mooie route en het was gezellig.

Wandeling Anderen Gasteren

Op GPS tracks deze route gevonden en eens kijken of het de moeite waard is. Vandaag zijn er 2 Struners, namelijk Henk en ik (Luuk). In deze omgeving hebben we vaker gelopen en dan is het even afwachten hoe de route dit keer is. Nou ik kan vast verklappen het is erg mooi en toch anders dan de andere keren.  We komen ook tot de conclusie dat we in een provincie wonen waar de natuur erg mooi is en dat de VVD in Drenthe met de slogan "Liever meer banen dan meer bomen" wel heel erg fout is. Waarschijnlijk moet er nog een snelweg bij komen waar je 130 mag rijden. Hoe blond kun je zijn.
Onderweg komen weer allerhande dingen aan de orde en het mooie van de wandeling dat je weer lekker bij bent, de kop leeg hebt en nog lekker in beweging bent geweest ook. We zijn begonnen in Gasteren en naar bleek het zwaarste stuk ook vooraf kregen. Ik had niet gedacht dat we nu voor de 3e keer dit kl... stuk kregen. Man wat een natte bedoeling is het daar in het stroomdal van de Drentsche A en in dit geval veroorzaakt door her Gasterensediepje. Gelukkig geen gympen aan dus de voeten blijven droog, maar het is wel zorgvuldig het pad volgen. Erg zwaar en maar ook erg boeiend en het heeft ook wel wat. Doet me denken aan de Wampex en gelukkig heeft Henk veel ervaring, dus volg zijn schreden.
We laten Gasteren achter ons en lopen verder richting Anderen over een uitloper van het Balloerveld. De oude route van het Pieterpad en daar zijn mannen druk bezig om alles voor het voorjaar toerisme netjes aan het maken. Tenminste daar lijkt het op. We vinden een picknickbank en daar gaan we even een broodje eten. De lucht is nog grauw, maar toch langzaam aan begint de zon zich te laten zien. Geen wind vandaag dus het is erg prettig. Och ik had de koppakking al lang lek en na het drassige gebied, was het wel wat leeg geworden.
Verder op pad naar Anderen en het kletsen brengt ons nu voor de 2e keer in de verkeerde richting. Afslag gemist, dus weer terug, gelukkig niet ver, maar we moesten het fietspad richting Anderen op en niet richting Rolde. Tja bij de brug over het Gastelterdiepje een opstakel, want twee mannen zijn daar druk aan het werk, maar gelukkig kunnen we er langs. Hoe dichter we bij Anderen komen, hoe meer de zon zich laat zien en als we Anderen binnen lopen schijnt die volop. Henk had een mooie opmerking, maar ben hem ff kwijt. In het centrum van Anderen een Hotel Restaurant waar ze toevallig heerlijke koffie en choco hebben met appelgebak voor mij en kersentaart voor Henk. Gezellig ding en lezen daar de koppen in de Teledinges.
Nadat alles lekker heeft gesmaakt vervolgens we ons pad terug naar Gasteren. De zon gaat niet weer weg en de drassige velden ben ik alweer vergeten.
We zien in de verte de 1e woningen van Annen en vervolgens houden links aan om weer richting Gasteren te lopen. Bij de 4e keer fout lopen, nemen we een binnen door sluip kruip route. Ach het is toch al een byzondere route wat dat aangaat dus dit kan er wel bij. Door het veld hopen we dat de sloot die we tegenkomen gemakkelijk te nemen is. Ja dat lukt, onder het prikkeldraad door, weiland oversteken en over het prikkeldraad zo komen we weer op pad. Terugkijkend was teruglopen veel minder moeite, maar ach je bent struner of niet. Tijd voor een broodje en we staan heerlijk in de zon te genieten. We gaan weer heerlijk richting voorjaar en kijken uit naar de wandeling in het frisse groen. We zijn bijna bij het einde en werken het laatste stukje af. Terug bij de auto hebben we er 24 km opzitten en een fijne wandeling gehad.

De Limmerik

Twee struners wandelen door het Stroomdal
Natte schoenen, kruipen sluipen niets is te mal
Grauw begin daarna zon op de kop
Taart, koffie of choco het kan niet op
tijdens de wandeling door het Drentsche dal

Drenthepad Parkeerplaats Herinneringskamp - Westerbork

Op 27-2 2011 staat een stuk drenthepad gepland, maar de start is wonderlijk, want opperstruner meldt zich af, is weer ziek in bed gekropen. Tja gauw wat organiseren en Menno de auto opgehaald en gaan drie struners op pad. Henk, Frits en Menno dus. Het was een kleine wereld door de mist. Dit was eigenlijk een dag dat je net als Luuk weer het bed in zou moeten duiken in plaats van wandelen, want de mist veranderde in regen. Later toen we weer in de auto zaten kregen we nog natte sneeuw.
De route was wel aardig, maar bij beter weer zouden we waarschijnlijk mee genoten hebben. Dat geldt ook voor het appelgebak. Misschien toch een keer met mooi weer lopen en dan met de opperstuner erbij.

Route statistieken: 27 kilometer

6 februari 2011 Drenthepad

6 februari 2011 bewolkte winderige dag, maar droog en dat is prettig. Met z'n 4'n op pad dit keer Menno, Henk, Gerrit (gast struner) en Luuk. Henk slim als hij is stelt voor om de route in omgekeerde richting te lopen. De route ligt tussen de parkeerplaats van het herinneringskamp in Hooghalen en het station van Beilen. Totaal 21,5 kilometer. Dus een auto achtergelaten in Hooghalen en met z'n 3en naar Beilen, waar Gerrit op ons staat te wachten met zijn hond.
GPS ingesteld en op pad. Het eerste stuk door Beilen een beetje saai, maar nadat we de A28 zijn overgestoken lopen we naar Brunsing. Klein dorp met grote boerderijen. Nog steeds lopen op asfalt, maar kort na Brunsing komen we bij de Brunsingerplassen. Mooi heide gebied met vennetjes en als de heide bloeit is het vast prachtig hier en druk. Vandaag niet, maar we genieten er wel van. Alleen de wind nog niet in de rug gehad tot nu toe. Dat duurt niet lang meer, want als we richting het Hijkerveld lopen is de wind pal in de rug. Klein stuk langs het Oranjekanaal en door naar het Hijkerveld. Probleem, honden niet toegestaan. Ook niet aangelijnd! Staat nog even als extra vermeld. Tja Gerrit vraagt zich of het tillen van de hond hier ook onder valt. Nou ja de hond aangelijnd gaan we verder het Hijkerveld over. Heel even zien we de groot grazers, maar verder is het rustig op het veld. Op een bankje nuttigen we een broodje en stellen vast dat het op een mooie zomerse dag het hier waarschijnlijk erg druk is.
Als we het Hijkerveld verlaten, gaan we richting Laaghalen. Mooie huizen staan hier maar alles ligt er verlaten bij. Tja iedereen zit met dit weer ook binnen waarschijnlijk. We steken de A28 over en komen uit in Hooghalen, dus alweer bijna aan het eind van de route. Koffie met appelgebak gehad op het Landgoed het Grote Zand. Nou ja de appeltaart scoort een 6. Maar goed de koffie en de warme choco smaakte goed. Het laatste stukje nog even en we zijn weer rond kaartjes 56 - 59 gelopen en met een goed gevoel.

De Limmerik

Grauw weer met veel wind op ons pad

Met de wind in de rug loopt het rap

bespaart blijft de regen

de zon komen we niet tegen

na de appeltaart en koffie waren we niet afgemat

Trekvogelpad 17-1-2011

Overleg gehad en afgesproken niet verder te gaan lopen dan 20km. Allemaal goed geslapen en gaan er weer fris tegen aan. Het weer is duidelijk anders en met wat geluk zien we het zonnetje nog. We lopen naar Wormer dus daar de auto van Jo neergezet en al gauw zijn we weer bij het pondje van Akersloot alleen aan de andere oever. De zon schijnt inmiddels als we op pad gaan. Het loopt lekker en de stramme spieren worden wat soepeler. Over smalle wegen lopen we via Driehuizen, Garft naar de Rijp. Mooi polderlandschap en tja echt mooi. De zon heeft ook z'n positieve bijdrage natuurlijk. Behoorlijk verschil met gisteren, maar goed we zijn het inmiddels wel gewend. In de Rijp testen we het appelgebak in 't Stadshuis van Amsterdam en er wordt een 9 voor gegeven. Persoonlijk vind ik het teveel, maar de meerderheid, tja die beslist. Na de koffie gaan we verder naar het pontje van Spijkeboor (NH). Een lang stuk langs het water, maar het loopt er wel prettig. We hebben geluk op het pontje, want de schipper komt niet goed uit en we  draaien een extra rondje voor dezelfde prijs. Verder naar Wormer, weer een lange weg door het polderlandschap. Mooi hoor en ook nu begeleiden de vliegtuigen ons richting het zuiden. Nu als "zilveren trekvogels" glimmend in de zon. Voor een keertje mooi, maar dagelijks? Ik moet er niet aan denken, gelukkig is het bij ons in Drenthe lekker rustig. Alhoewel ....

Ook nu blijkt de route verder dan gedacht. Volgens het boekje 20 km en de werkelijkheid geeft 23km aan. De kop is eraf van het Trekvogelpad. Wanneer we weer in het huisje zijn spreken we al een nieuwe periode af en waarschijnlijk eind maart. Onderweg naar huis gaan we eten in 't Witte Huis te Donderbroek. We kunnen er nog eten, maar ik denk niet dat we hier snel weer heer gaan. De bediening is niet erg hartelijk en het vegetarisch eten is niet geweldig (voorzichtig uitgedrukt denk ik). Dus wat ons aangaat niet echt een aanrader.

Volgens boekje 51 van 402

De limmerik

Van Akersloot naar Wormer is best een leuke trip

Met zonnetje en appeltaart kijkt niemand dan ook sip

Door het mooie de Rijp

Met modder op de broekspijp

Zijn we wel d’Oalestruners met stip