Vrijdag begint het allemaal en treffen we ons bij Frits, waar Menno en Henk al aan de koffie zitten als ik (Luuk) binnen kom waaien. De zin zit er goed in en na 2 bakkies gaan we op weg om het pad weer op te pakken op bij kilometer 162 en zondag te stoppen bij 224 kiloemeter. Totaal dus 62 kilometer plus een toeristisch uitstapje naar de piramide van Austerlitz komen we op 65 kilometer afgelopen weekend. In Amersfoort ging het wat mis, maar via de ringweg waren we zo weer op route, vervolgens de auto geparkeerd in Soesterberg in de buurt van het Militair Luchvaart Museum. Daarna op weg naar Lage Vuursche om daar bij het startpunt de andere auto te parkeren. En ja hoor eindelijk weer op het trekvogelpad verder afleggen. Het was meer dan een jaar geleden, dus hoog tijd om verder te gaan.
Vrijdag was het koud en ondanks dat we in het bos liepen en een zonnetje zich liet zien was het koud. Maar muts op en handschoenen aan kraag omhoog en lekker door. Mooi gebied daar en er wordt veel afgekletst. De verhalen van de vorige wandeling komen op en de aanvullingen komen er bij. Dat is toch mooi. Niet de verhalen van de laatste tvp, maar van de laatste wandeling. In Lage Vuursche laten we ons verwennen met een warme sjoko of koffie en alle 4 apfelstreudel, ondanks dat het wat langer duurt, zakt het er lekker in. Gelukkig hoeven we nergens heen en maakt het niet uit, zolang we maar voor donker thuis zijn.
Na de koffie lopen verder door de bossen en laten Soest links van ons liggen via de Soesterduinen en daar is de orientatie een beetje zoek, maar dat is van tijdelijke aard. Maar helaas loopt hier een vervelend stukje, saai langs de weg, maar door het militaire terrein kan het ook niet anders waarschijnlijk. Door de buitenwijk van Soesterberg komen we weer bij de auto uit en hebben 17km afgelegd. De kop is eraf en tevreden halen we de andere auto weer op en gaan op zoek naar het park waar we ons huisje hebben. RCN Het Grote Bos in Doorn heeft de eer om ons als gast te hebben. Simpel huisje maar dat geeft niet we zijn er nauwelijks en dan ook nog grotendeels met de ogen dicht. Na het inchecken gaan we boodschappen doen en een hapje eten bij de Reiziger in Driebergen. De ober is de leukste daar, want beloofd van alles maar uiteindelijk drink je Amstel, maar goed na de 17km zakt die er ook wel in. Het eten is voldoende, de muziek is goed allemaal zestiger jaren en voor de oude hap allemaal herinneringen.
Terug bij het huisje douchen en fris beginnen we aan de nazit van de 1e dag. Een Hertog Jan erbij, kaasje, nootjes en gezellige praat over van alles. Heerlijke muziek van Henk erbij en tenslotte een glasje whiskey. De verhalen en de wereldse problemen lossen we op zoals altijd en we gaan zo op in de gesprekken dat we nauwelijks in de gaten hebben dat het al 3 uur is. Gauw een punt er aan gemaakt en op naar bed. De volgende dag er vroeg en stevig tegen aan. De hebben besloten om 25 kilometer te lopen in plaats van de 33 km.
Na het onbijt de auto's op de plek en strekken we de benen weer vanaf Soesterberg dus en op pad naar Austerlitz. Daar staat een piramide en we besluiten om daar een kijkje te nemen. Erg "indrukwekkend" maar goed we hebben het gezien en kunnen er wat over meepraten. Ik denk niet dat ik daar snel weer kom. Vanaf Austerlitz gaan we naar Maarn en nog steeds door de bossen. Erg mooi, maar soms waan je je in een ander bos doordat het pad enigszins op het andere bos lijkt. In Maarn gaan we naar een bakker die ook sjoko en koffie met gebak serveert en daar zijn we wel aan toe. Als we ff zitten rukt de mobiele brigade weer uit en worden er berichtjes gelezen of gestuurd naar het thuisfront. Geen appelgebak maar kwarktaartjes en die gaan er ook lekker in.
Vanuit Maarn gaan we via de Kaapse Bossen naar Doorn. Als we Doorn achter ons laten verandert het landschap in een polderachtig gebied. Via smalle weggetjes gaan we naar het middenpunt van de route. Op de Rhodensteijnse Laan ligt het 201km punt en vandaar nog een kilometer en dan zijn we bij de auto. Koud, maar voldaan stappen we in en halen de auto op.
We rijden naar het park en gaan lekker douchen nadat we de dag beklinken met een lekker biertje. Na het douchen gaan snel naar de super voor brood en naar San Marco een Italiaans Restaurant in Doorn.
Erg gezellig en je kunt er lekker ruim zitten niet echt veel pizza's maar gewoon lekker Italiaans eten. Koffie met grappa na voor Frits, maar de rest gewoon koffie. Na het eten terug naar het huisje en het openhaard blok weer op het vuur, muziekje aan en weer gezellig. Toch ff snel sport kijken en de verhalen van de vorige dag worden weer opgepakt en verder uitgediept. Henk en ik blijven over en hebben over verschillende soorten muziek en wat verder ter tafel komt. Maar ook wij gaan duidelijk eerder naar bed.
Ik sta op en zie dat het gesneeuwd heeft. Een wit laagje bedekt de bodem en maakt het landschap weer toverachtig. Als of er nog meer rust heerst over het park. De specht is duidelijk aanwezig, maar ook de andere vogels laten van zich horen. Een lekker ontbijtje, lunchpakketje maken en de voeten insmeren voor de laatste 23 kilometer van Langbroek naar Elst.
Door het winterse landschap lijkt alles erg mooi en rustig. Af en toe sneeuwt het in je gezicht zodat je met toegeknepen ogen het pad vervolgt. Ach wat is het heerlijk wandelen in een prachtige omgeving. Vandaag vooral een polderlandschap en erg mooi veel knotwilgen, veel lange rechte lanen die we aflopen. Aan gesprekstof nog geen gebrek, maar af en toe ook gewoon genieten van de omgeving. Veel landgoederen met prachtige statige huizen die een rijk verleden verraden. In Darthuizen een modern huis, erg mooi en blijkt te koop te staan. Een miljoen wordt geboden, maar dan ook de opmerking dat het wel eens te veel kan zijn. Gelukkig niet ons probleem. Vanaf Darthuizen gaan we door de bovenpolder van de Oude Nederrijn naar Amrongen. We krijgen een behoorlijke zin in koffie en sjoko en appelgebak, die we in Amerongen hopen te scoren. Op kasteel Amerongen is een kasteelcafë en daar gaan we heen om het appelgebak eens te testen. Ook hier (vaak onderweg) een kodak moment en binnen genieten we van de koffie of sjoko dus. Appelgebak volgens mij een 6, maar niet klagen zakt er lekker in.
De mobiele brigade is weer actief en er zijn lieden die denken dat we het laatse stuk kruipen. Ach ze is verder wel aardig hoor. Nou kruipen nee, strompelen niet eens, maar met ferme stappen vervolgen wij het pad naar Elst. Langs de Bovenpolder genieten we van de grootgrazers en het polderlandschap. Het laatste stuk nog door het bos met een redelijk hoogte verschil van 20m stijgen we naar 55m. de omgeving hier is mooi en afwisselend. En ja hoor het eindpunt is daar, nog een stuk naar de auto en dan zit de wandeling voor dit weekend erop. Toch wel moe maar zeer voldaan over het afgelopen weekend stap ik in. Onderweg naar het huisje is het wat stiller, maar goed iedereen is tevreden. Bij het huisje drinken we nog een biertje op de goede afloop en lekker douchen voordat we terug naar Assen gaan. Daar gaan we bij New Dehli nog het weekend compleet maken. Na een heerlijke maaltijd nemen we afscheid en spreken af dat we binnenkort weer eens in het weekend gaan napraten tijdens een wandeling over afgelopen weekend.
