Stukje Drenthe in Friesland

Vandaag weer eens gewandeld in Bakkeveen. Eerst Menno even gehaald en rond 9:15 waren bij Jacob. Wel vroeg hoor, maar hij moest later vanmiddag nog naar zijn werk. Nog even een bakkie in Bakkeveen en vervolgens op pad. Dit keer een heel andere kant op maar zeker niet veel minder. Wanneer ik vergelijk mat de vorige wandeling met Jakob in de omgeving van Bakkeveen, moet toch eerlijk zeggen dat de kwaliteit toen beter was. Maar goed toen hij met ons in de omgeving in Assen liep was de informatie tijdens die toch ook niet echt van hoge kwaliteit. Misschien ben ik met te hoge verwachtingen er heen gegaan en dat ik weer zo goed werd geïnformeerd over de geschiedenis van het stuk wat we dit keer hebben gezien. Toch was het heel gezellig en heeft hij over zijn mooie wandelvakantie in Duitsland verteld. Zo te horen was het niet ver van Heidenheim vandaan. Menno was nog niet zo lang terug van vakantie en heeft ook in het kort even verteld hoe mooi hij en Frouk het hebben gehad.
Gewoon lekker gewandeld over wereldse zaken, maar ook basketbal natuurlijk, de zorg, het werk en andere alledaagse zaken. Rond 14:00 weer terug en 16,7 kilometer afgelegd. Mooi rustig aangedaan en toch ruim voor donker thuis. We gaan het zeker nog een keertje herhalen.

Meer dan wandelen alleen

De Hunzeloop is niet alleen genieten van de natuur. Onderweg zult u op een aantal plekken ook worden vermaakt met muziek, theater en natuuractiviteiten. Bij de stempelposten kunt u iets eten of drinken. Daarnaast is wandelen ook nog eens goed voor uw gezondheid. Gebruik de Hunzeloop als training voor de Tocht om de Noord of andere wandelelementen. Het is sowieso een gezellig evenement om samen te wandelen met vrienden, familie of collega’s!

Dit is de aankondiging van het Drentsche  Landschap over de Hunzeloop en de 30 kilometer heeft de titel "rond het Zuidlaardermeer" meegekregen. Maar niets is minder waar, maar de tocht was erg mooi en duidelijk aangegeven. Op 1 punt was het ff moeilijk, maar als volleerde controleur van route voor het Drentsche Landschap, werd het ons uiteindelijk wel duidelijk. Om 8:00 uur rijd ik weg van huis om Frits te halen en vervolgens Henk. Daar doen we nog ff een bakkie en tuffen we naar Zuidlaren. Parkeren, inschrijven en op pad. Ik heb geen idee hoeveel mensen hebben gewandeld, maar bij de start en onderweg was het behoorlijk rustig. Henk en ik hebben al eens een rondje Zuidlaardermeer gedaan en we herkennen stukken van de route. Zoals gezegd deze route ging niet om het Zuidlaardermeer maar meer door de velden ten oosten van Zuidlaren. Via een fraaie route komen we in Midlaren vlak bij de Bloemert langs. Hier heeft Jeroen enkele jaren gelden nog gewerkt. Maar ik weet nog dat er mooie paden lopen, maar weet sinds vandaag dat we nog niet alle paden daar hebben gehad. Na zo'n 11 kilometer komen we paviljoen Meerzicht uit en daar nemen we onze eerste stop. Het paviljoen doet zijn naam eer aan, want we genieten van een fraai uitzicht over het Zuidlaardermeer. De koffie en het appelgebak gaat er lekker en voldaan gaan we weer op pad. 1/3 ligt achter ons en de zon heeft de mist inmiddels verdreven. Prachtig wandelweer en we genieten met volle teugen. De gesprekken zijn weer zoals altijd divers, maar zeker interessant.
De route vele lange paden in de volle zon, maar het lijkt allemaal als vanzelf te gaan voor ons allemaal. Zoals vanouds krijg ik de verhalen over de IJzer te horen, maar in tegenstelling tot enkele jaren geleden weet ik nu waarover het gaat en dat scheelt wal een slok op een borrel. Het onderwerp 'Trekvogelpad' geeft een stilte moment, want wanneer gaan we die weer oppakken. Nu is Menno weg, binnenkort gaat Frits weer eens op vakantie of ben ik weer op sjouw. Wat dat aangaat lijkt het moeilijk te plannen. We moeten het er maar eens overhebben in welk jaar we het pad weer eens oppakken. We lopen een groot stuk langs de Oostermoersevaart en erg fraai, als we de brug over zijn nemen we een broodje op een wankel wandelbankje.Door de velden komen we uiteindelijk in Spijkerboor en daar is 't Keerpunt (stempelpost)
Nadat we Spijkerboor kort aandoen, komen we dus op het punt waar we feitelijk een aanwijzing missen, zodat we niet helemaal zeker zijn. Gelukkig van korte duur, maar niet lang daarna krijgen we te maken met een echte omleiding. Kennelijk hebben ze geen toestemming gekregen om grote hordes wandelaars via een erf naar het pad erachter  te leiden. De oplossing is vrij eenvoudig, maar iets in mij zegt dat het minder fraai was. We weten het niet, maar het gevoel is er gewoon. In Zuidlaren komen we langs de sporthal waar we jaren geleden onze wedstrijden tegen Ritola hebben gespeeld. In een zeer grijs verleden was het. Via de achterpaden langs het mais en velden lopen we naar de Brink en zit onze tocht erop. Tevreden rijden we naar huis en bij Henk drinken we nog wat op de goede afloop.  30,5 kilometer met een gemiddelde looptijd van 5.8 kilometer.

Prettig weerzien

Vandaag heb ik gewandeld met Astrid. Met Astrid? Ja Astrid en ik hebben samen de training voor wandelcoach gevolgd. Tijdens de training was er een klik en aan het eind hebben we beloofd dat we nog eens samen zouden gaan wandelen. Het wandelen was voor mij wel wat uit de buurt, maar tjonge wat is het een prachtige omgeving en wat hadden we mooi weer erbij.
In Beek Ubbergen bij hotel restaurant 't Spijker hadden we afgesproken en daar hebben we even een lekker bakkie gedronken voordat we toch op pad gingen. De tweede ging er ook goed in en vooruit op pad. Het was 12 uur ongeveer dat we vertrokken.
Onderweg veel besproken over het wandelcoachen en hoe het met elkaar gaat en dat soort zaken. Astrid net haar werk in Haarlem beëindigt en weer terug in Nuenen. Daar wil ze toch verder in het coachen in welke vorm dan ook en ik hoop voor haar dat het gaat lukken. Ze heeft zeker talent en met een dergelijke opmerking is ze ook vertrokken vertelde ze onderweg ergens.
Ik heb heb van mijn pogingen verteld en de ijzers die ik momenteel nog in het vuur heb. Op het gebied van coachen, terug naar de roots als management ondersteuner bij een corporatie, maar ook via een netwerkcontact bij een nieuw gestart bedrijf. Dat laatste lijkt me heel mooi en moet er maar eens achteraan bellen.
Onderweg een groep wandelaars tegengekomen en die bleken de Airbornpad te lopen. Grijze koppen die de tocht nog wilde lopen en heel toepasselijk nu 70 jaar geleden.

Airbornepad Market Garden
Wandelen in de voetsporen van de bevrijders van september 1944
Lange Afstand Wandelpad van Lommel (België) naar Arnhem 220 km via Bergeijk - Valkenswaard - Eindhoven - Son en Breugel - Sint-Oedenrode - Eerde - Veghel - Uden - Zeeland - Grave - Heumen - Mook - Groesbeek - Beek - Nijmegen - Oosterhout - Driel - Heteren - Oosterbeek

Onze route bleek ook over een groot deel van het pad te lopen, maar ook het Pieterpad. Juist dit traject van het Pieterpad was gedenkwaardig, want die bewuste zaterdag lopen we van Hoch Elten naar ergens midden in de een bepaalde route. Dat was behoorlijk tegen de wind in en Henk bereikt kreupel de auto. Die avond in de sauna van in het Landal Stroombroek gebeurd een wonder, want de volgende dag is Henk weer zo fit als een hoentje hebben we toch de zondag het traject vol kunnen maken. De eerste aanwijzing richting de Duivelsberg  was de eerste herinnering, maar ook het heuvelige landschap. Overigens een mooi gebied om de Stubaier Hohenweg voor te bereiden. Ok niet zo hoog, maar wel dat de benen aan het klimmen kunnen wennen. In combinatie met de Mesa kom je een heel eind denk ik dan maar.
Keer op keer hebben Astrid ons laten verrassen over de schoonheid van het landschap. Keer op keer zijn we stil blijven staan, zoals wandelcoaches behoren te doen. Al met al een heerlijke dag wat we hebben afgesloten met een pannenkoek op de Duivelsberg en gezellig na kletsen. Ook de belofte gedaan dat we het nog een keer gaan herhalen en dan in een ander stukje van Nederland.

Met oud collega op stap

Ananias en ik hadden al lang het plan om samen eens te gaan wandelen en eens bij te praten. Steeds is er wat tussen gekomen, maar vandaag eindelijk dat het beide past. Woord bij daad en op pad door de bossen en heidevelden van Hooghalen. Mooi gebied en we hadden er prachtig weer erbij. Volop zonen een licht briesje. Hij liet zich brengen door Maartje in de mooie cabrio. Heuptas om Gps aan en op pad. Voor Ananias begon het gelijk met een jeugdherinnering namelijke de camping waar zijn grootouders altijd hebben gekampeerd. Nu is het een luxe bungalowpark maar de ingang was kennelijk niet veel veranderd, want de herkenning kwam snel.
Vervolgens flink bijpraten over veel dingen en vooral over werk. Hij heeft uitgelegd waarom hij toch uiteindelijk voor ontslag heeft gekozen en een stap met nieuwe kansen. Wel het besef dat het niet eenvoudig zal worden, maar gaande weg heeft hij de opties die inmiddels openstaan genoemd. Die zien er positief uit en grote kans dat 1 van beide succesvol wordt. Ik hoop het voor hem. Zelf heb ik enkele opties openstaan, maar even afwachten en niet te vroeg juichen. Onderweg kwam steeds weer de monstertocht die hij heeft afgelegd. Ruinerwold - Rome op de fietse  :) Wel een hele tocht hoor en ja er lopen vele wegen naar Rome, maar vind de juiste maar eens op fiets.
Vandaag was het pad niet altijd even duidelijk en hebben ook gewoon door bijna onbegaanbare stukken ons een weg moeten banen. Het had wel wat hoor, maar wel erg zwaar. In de buurt van het Heuvingerzand nog laten zien hoe mijn wandelsessie er globaal er uitzien. Was leuk en heeft Ananias nu een indruk en heeft even kort inzicht gekregen in deze vorm van coachen.
Op het laatste stuk komt Ananias met een prachtig voorstel om ff samen een pizza te gaan eten. Heerlijk op het terras gezeten en genoten van een overheerlijke pizza en laten bedienen door Vera (basketbalster). Al met al genoten afgelopen middag. Nadat ik Ananias heb afgezet bij zijn ouders ben ik nog even bij Meindert en Ina (en Ivo) langs geweest en kort bijgepraat.