Rondje Amen met geschiedenis

Maandag 29 juli 2013 alleen gewandeld vanaf de parkeerplaats bij Oosthalen. Route van 15 kilometer dus op tijd terug en een mooi begin van de week. Om half tien liep ik de het herinneringscentrum in Melkwegpad op en had er best wel zin in. Mooie kort op tijd op pad en op tijd terug en vooral voordat het echt heet wordt. Het was nog niet druk met toeristen en in het bos was het rustig. Ik hoorde de vogels prachtige liederen zingen en eekhoorntjes schoten schichtig weg de bomen in. Al gauw zag ik de enorme radiotelescopen het heelal in wijzen waarschijnlijk op zoek naar het onbekende.
Het pad voor me loopt door naar kamp Westerbork en ik passeer allemaal palen met data en de hoeveelheid joden die dag zijn afgevoerd. Indrukwekkend ook het kamp en moet eerlijk zeggen mijn eerste keer dat ik het zie. Maakt toch veel indruk als ook de teksten allemaal leest. Mijn pad loopt verder het bos in via mooie fietspaden en nog steeds voert de rust de boventoon. Heerlijk en geniet er met volle teugen van. Lekker nergens aan denken, alleen met de omgeving en de natuur. Wandelen is toch een heerlijke bezigheid, ja wandelen is alles even laten lopen.
Het landschap verandert in meer een agrarische uiterlijk en ook dat is fraai. Ik loop in de volle zon, maar is nog goed te doen. Drink regelmatig, maar het stapt nog lekker. De boeren hebben grote borden staan met uitleg wat er verbouwd wordt, maar ook wat de opbrengsten zijn. Leuke wetenswaardigheden en dat blijkt een onderdeel te zijn van een "Boerenfietstocht" van de gemeente AA en Hunze. Alhoewel ik over normale wegen wandel is het rustig, maar wat wil je in Drenthe, maandagmorgen, vakantietijd, fietsvierdaagse net afgelopen, truckersfestival idem, dus het enige wat je kan verwachten is rust ook op de wegen. Op de weg naar Amen wordt het iets drukker, maar wat heet.
Ik plan een stop bij het Amer café, maar helaas gesloten dus ga ik maar verder. Het is nog zo'n 5 kilometer, dus maakt niet uit. Dan neem ik mijn groot glas karnemelk wel thuis :). Van Amen tot Camping Dianaheide loop ik langs de weg en duidelijk een doorgaande weg, maar toch blijft het relatief rustig.  Voor Dianaheide ga ik links en het bos weer in. De ultieme rust keert weer terug. Ik geniet met volle teugen. Oeps een bordje wat toch even mijn wenkbrauw doet fronzen,  namelijk "Kudde koeien + Stier" vooral plus stier. Ik denk snel niets aan de hand ik heb niets rood aan. Gek toch dat het onwillekeurig door je hoofd schiet en als ik verder over de hei loop zie ik ze in de verte. Ver van mijn pad, alleen de felle zon speelt me nu parten. Het loopt tegen 12 uur en de kracht van de zon wordt heftiger. Duidelijk merkbaar, maar ik ben er bijna en het pad gaat voordat ik er erg in heb het bos weer in. Het Melkwegpad leid me ook weer naar de auto, weliswaar een ander deel van het pad, maar uiteindelijk kom ik weer bij de parkeerplaats uit. De statistieken voor vandaag zijn 14,8 km en 5,8 km per uur gemiddeld, maar belangrijkste is het goede gevoel van een heerlijke wandeling. Thuis een echt "witbiertje" koud en lekker.

De eerste 'Loop van de Reest' heftig....

17-7-2013 de eerste keer dat de stappers compleet op pad gaan, maar wel eentje die er heftig inslaat. Afgelopen zaterdag meld Frits dat hij weer thuis is en graag wil bijpraten. Ik loop met Menno een tocht in Gasselte, maar wij zien de mail wisseling toch langs komen. Ik vertel Menno dat ik al met Henk heb afgesproken om de woensdag te gaan stappen en dat het wellicht een mooie gelegenheid om dan gezamenlijk te gaan. Ik heb het nog niet uitgesproken en ja hoor Henk meldt hetzelfde. Route gezocht en om 9:00 afgesproken bij der Alte.
Het is goed om weer eens compleet te zijn. De eerste verhalen over de Compostella, maar ook de Mesa gaan al over de tafel. Om half tien in de auto en op weg naar het station van Hoogeveen (eindpunt) en vervolgens naar de carpoolplaats langs de N48 om daar te starten. Het beloofd een warme dag te worden, maar ik heb genoeg water bij me. Gaan we het talud af of gewoon over het pad. Dat laatste dus, want afkorten van de route doet een Zotte Stapper niet (volgens Henk). De toon is gezet en vooruit dan maar, want hij wil toch gelijk. Hij heeft het lastig genoeg op dit moment.
Grappig steeds nieuwe andere tweetallen en volgens mij vertelt ieder vele malen hetzelfde , maar dat kan de pret niet drukken. Bijpraten is het motto van vandaag kennelijk en geen andere. We doorkruizen het Steenberger-Oosterveld en echt genieten hoor. Prachtige omgeving en even later stappen we door Steenbergen. Rust is wat overheerst en we komen een stel tegen die de vakantie al fietsend doorbrengt. Nou ja daar is Drenthe uitermate geschikt voor. De zon doet flink zijn best om aan kracht te winnen, wat langzamerhand ook merkbaar is. Nagenoeg geen wind wat ik zelf jammer vind, maar de anderen waarschijnlijk niet. Als we dwars door een weiland zijn gewandeld komen we op de doorgaande weg. We lopen richting de A28 en daar gaan we onder door. Als we de weg verder vervolgen blijft het de "normale" weg en gezien het tijdstip toch redelijk wat verkeer.
We pauzeren bij Boschzicht en koffie, choco en een groot glas karnemelk voor mij. Groot was groot en erg lekker, die ober snapte het precies. Zeker de moeite waard om daar eens wat te drinken. Route 9 zit er zo'n beetje erop en beginnen we route 10 terug naar Hoogeveen.
De zon doet flink zijn best maar gelukkig lopen we niet in de volle zon steeds, dat zou vlak voor Hoogeveen zijn na Fluitenberg. Enkele fietsers vragen ons of we de weg kwijt zijn, want de Nijmeegse is ergens anders. Leuk maar we hebben ons antwoordt wel, namelijk we lopen een stukje extra. Via smalle weggetjes, bospaden, door het maïsveld komen we in Fluitenberg en dus in de buurt van Hoogeveen. Tja Fluitenberg laten we achter ons en komen in het open veld. Het "pad" door het weiland loopt richting de A28. Oh je telefoon en Miriam vraagt of ik een voorkeur heb voor een bepaalde T-shirt die ze via Whatsapp heeft gestuurd. Door de zon kan ik de afbeeldingen niet zien, maar vraag wat zij de mooiste vindt en die maar mee te nemen. Goede keuze ik ben er blij mee. Vlak voor de A28 steken we een pontonbrug en gaan op zoek naar een spooroversteekplaats. Flink stuk open, vooral omdat de vermoeidheid toeslaat en de zon de kracht opslurpt. Het water wordt warmer en minder lekker. Achter de bajes en het ziekenhuis langs komen we op ringweg die ons naar de P&R brengt. Een geslaagde dag, mooie tocht, maar iets te veel wegen met redelijk verkeer erop. Toch een mooie tocht. Gelukkig staat de auto er nog en moe maar voldaan toch weer op lijst bijgeschreven.
Menno verwisselt zijn wandelschoenen voor sandalen e niet eens zo'n raar plan.
Maar hij gaat op de hurken zitten en meld nog even dat het niet goed gaat. Niets aan de hand, nee tuurlijk je gaat voor je lol op de hurken en ziet ff niets meer. Toch in de auto, maar daar valt die bijna helemaal weg. Wow niet best, naar het ziekenhuis? Nee gaat wel, maar toch lekker gedaan en direct naar de spoedeisende hulp.

Mailtje Henk:
Mannen,
Menno is er nog. Rond 17.45 kwam de cardioloog: uit de testen kwam naar voren dat Menno heeft gehyperventileerd. Daarnaast gaf de ontstekingsindicator een enorme ontsteking aan (reg. waarde 4 was bij hem 180). Ze willen aantal aanvullende onderzoeken doen en hem misschien een nacht vasthouden. Toen ik om 18.30 wegging waren er longfoto's gemaakt, lag hij in het observatorium en was Froukje onderweg. Zijn jullie weer bij
Het mailtje van Menno:
Hoi, moet vannacht toch blijven. Urineonderzoek en foto's waren goed maar er is nog geen duidelijkheid over de onstekingswaarden. Blijf onder observatie vannacht, misschien word ik nog koortsig en morgen nieuw bloedonderzoek. Daarna komt om 9.00 uur de cardioloog weer langs..
Ondanks alles toch fijn gewandeld vandaag. Jullie allemaal bedankt voor de goede zorgen.
Het pilsje nemen we nog wel eens. Groetjes, Menno Hulshoff

Tenslotte meldt Frouk dat hart en longen goed zijn, morgen een bloedonderzoek en dan hopelijk naar huis.

Maar goed dat we niet geluisterd hebben en hij is in goede handen, maar mooier is dat hij morgen weer naar huis mag en vooral dat hij eindelijk eens weet wat er aan de hand is, want het blijkt niet voor het eerst te zijn.

Het venijn zit in de staart en dat kunnen je zeker wel zeggen. Mijn kuit is weer eens verbrand en ziet er heftig uit, maar voelt niet zo en hoef ook er niet voor naar het ziekenhuis. Nou nou wat dagje wandelen was dit, dat hadden we vooraf nooit kunnen bedenken. Totaal 23 km, maar ook voor donker thuis.

Gasselte 20 kilometer

Zaterdag 13-07-13 gewandeld in Gasselte (Drenthe). In de gemeente Oostermoer is feest en zoals ieder jaar en kennelijk wordt er ook een wandeltocht georganiseerd. Menno en ik hebben gekozen voor de 20 km gewoon voor ff tussendoor. Mooi weer, weinig wind lekker om te wandelen dus. Twee werkloze boys trekken door het Drentse landschap aan de voet van de Hondsrug en hebben over hoe het voelt. De pijn die het doet, waarvan de werkgever, baasjes geen weet van hebben hoe dat is.
Het aanmelden verloopt soepeltjes en we gaan op pad. De route staat goed aangegeven op 1 punt na. De pijl wijst naar links maar moest rechtdoor zijn. Gelukkig hadden we het snel door en gauw weer op het rechte pad. Menno nog niet lang terug van vakantie vertelt hoe mooi het was en hoe goed het kamperen in de tent is bevallen. Lange reis achter de rug en totaal ruim 4000 km op de teller. Het opzetten van de tent moet volgens mij nu een fluitje van een cent zijn.
Het landschap varieert en ook nu eigenlijk verveelt dat geen moment. Heide, bos, velden, hunebedden en boerenlandschap is wat we onderweg bewonderen. Verre uitzichten rustieke dorpjes en stilte want nauwelijks auto's, nagenoeg geen lawaai in het mooie Drenthe. Wat hebben we een geluk dat we in de mooiste provincie van Nederland wonen. We kletsen dus over de ervaringen van het verliezen van je baan, maar ook over de kansen er mogelijk liggen. Niet bij de pakken neer zitten, maar blik op de toekomst. Op 8,5 km ongeveer scoren we een kop koffie met natuurlijk appeltaart erbij. De score van de appeltaart is een 7. We genieten op het terras bij het boomkroonpad te Drouwen. Hey Steve do you remember how painfull it was :P. Niet voor iedereen duidelijk maar dat is niet erg, want er is een groepje die het wel snappen
Op het terras zitten andere wandelaars en die hebben het over de vierdaagse van Diever. Bij die 4daagse waren ook veel Belgen aanwezig. Nou ja dat was voor mij even flink op te scheppen over de Mesa mijn eerste vierdaagse in de Ardennen dit jaar. Nou betere PR kunnen ze niet ontvangen, namelijk ook over de IJzer vertelt. Het begint best wel weer te kriebelen, maar even overleggen met de mannen. Het was er wel gezellig en het leuke was ieder heeft zijn eigen redenen om te wandelen. Het wordt uiteindelijk een soort van verslaving en eentje die niet schadelijk is.
Tja de volgende 12 kilometer verliepen ook goed en het weer was prachtig. We liepen grote delen over het Drenthepad en ook hier waren veel wandelaars actief. Altijd herkenbaar aan het boekje in de hand en de heuptas of de rugzak. Maar grote stukken liepen we alleen onder begeleiding van de vogels. Onderweg krijgen we een mailtje van Frits die weer thuis is. Eindelijk na bijna twee maanden onder weg te zijn. Eerst op de fiets de Compostella en daarna nog wat vakantie om bij te komen waarschijnlijk. Hij deed een oproep om weer eens bij te praten. Gelijk maar afspreken om woensdag twee routes van "de loop van de Reest" te wandelen. Een strak plan.
We hebben alle aftakkingen van de andere afstanden gezien, maar nog niet die van de 25 kilometer en wij denken haast dat wij per ongeluk op die route zijn gekomen. Nee vlak voor de finish zien we de splitsing van de 25 kilometer. Aan het eind komt het toch nog goed en tevreden lopen we naar de finish om ons af te melden en de medaille in ontvangst te nemen. Bij Menno thuis drinken we nog eentje op de goede afloop. Weer 20 kilometer bijgeschreven en bedankt organisatie voor de mooie tocht die jullie hebben uitgezet.