Toch maar afgemaakt ...

Vandaag bestaat team 'Zottestappers'  uit Luuk, Menno, Frits en Jacob (helemaal uit Bakkeveen overgekomen). Helaas was Henk verhinderd, maar qua lengte bleef het dit keer constant, want Henk en Jacob zijn beide 2 meter plus. Startpunt weer bij Menno waar we weer een lekker bakkie hebben gedronken. De vorige keer een rondje rondom Assen gewandeld en vandaag hebben we de volledige route gedaan. Vorige keer afgebroken door de regen en nu met lekker wandelweer het eens dunnetjes overgedaan. Uiteindelijk bleek de extra lus 3 kilometer meer te zijn, maar was zeker een mooie toevoeging. De oplettende lezer heeft natuurlijk allang begrepen dat het vandaag 20 kilometer was.

Prachtig weer, wel een beetje koud maar daar kun je je op kleden. De omstandigheden bepalen ook heel erg de sfeer van de route en dat vergelijk hadden we zeker dit keer. Een groot deel kun je in het vorige blog lezen. Het Pelinckbos was behoorlijk opgeruimd in vergelijking met de vorige keer. Toen had het net gestormd en de schade van toen was behoorlijk weggewerkt. Vanuit het Pelinckbos zijn we via een tussendoortje naar Restaurant van Veen gelopen in de hoop om daar een kop koffie te scoren. Op de dinsdagen zijn ze gesloten, dus vette pech en dan maar verder. Zo ver is het dan ook niet meer naar Menno zijn huis. Even bij de TT baan langs, de rondweg oversteken en door het Asserbos. Het Asserbos is een mooi bos waar van alles kan gebeuren. Dit keer verstoren we een training Nordic walking en krijgen van enkele deelnemers te horen dat we in de weg lopen. We lopen maar gestaag door om zo min mogelijk last bezorgen aan de Nordic Walkers.
We komen uit op de Witterstraat precies aan de andere kant van het braakliggend bouwterrein bij Henri. Een kop koffie scoren bij hem of Jolanda gaat ook niet, want die zijn bij Erwin in Malaga. Nog even bij mijn oude school langs en terug bij Menno. Mooie route en nadat we nog een lekker bakkie koffie hebben gedronken, gaan we naar huis terugkijkend op een mooie wandeling in goed gezelschap.

Door de regen ...

Met z'n allen op pad dit keer Frits (de mentor), Henk, Menno en ik (Luuk) en dat was lang geleden, maar prettig dat het weer eens zo uitkomt. Tja Frits onze 65 plusser heeft helemaal geen tijd. Druk druk druk, maar geen stress en dat straalt hij ook niet uit. Verzamelen bij Menno om daar een bakkie te doen en dit keer was het wachten op mij, maar goed het weerzien was er niet minder prettig om. We gaan een rondje Assen doen: via de Lariks, Kloosterveen, Witten, Asserbos en weer terug naar Menno. Totaal zou het 23 kilometer zijn, maar door het regenachtige weer viel het mij toch smerig tegen. Mijn broek is verre van waterafstotend, waardoor ik het koud kreeg en wat pijntjes bij de heupen. Dus een flink stuk afgesneden en stopte de teller op 17 km.
We liepen door het Lariksbosje waar weer tal van jeugdherinneringen boven kwamen, want ik het bosje veel gespeeld vroeger. Een mooi bosje en tja loop je via de Laak naar de Stroom, langs nummer 40 waar ik van 6 tot 23 jaar heb gewoond. De schutting om de woning leek wel een vesting en behoorlijk anders in vergelijking met vroeger. Jammer, maar goed dat zijn zaken waar je niet al teveel bij moet stilstaan. Wel de herinneringen die boven komen en gelukkig vooral goede herinneringen.
We lopen door naar het Drentse hoofdvaart en besluiten langs de stille kant te gaan. Stille of drukke kant bestaat volgens mij niet meer, maar volgens Menno heeft het te maken met de hoeveelheid fietsers en niet met het aantal auto's. Dan kan ik me er wat bij voorstellen en moet zeggen dat er nauwelijks verkeer is aan de "stille" kant van de vaart.
Bij het haventje gaan we rechts en lopen richting de Domeinenweg. We lopen inmiddels in Kloosterveen en het is nog droog, maar zeer dreigend. Hoelang duurt het nog voordat er een bui valt dat is nog de vraag. Ja hoor we zijn Assen uit en lopen over het fietspad langs de Norgervaart en de eerste regendruppels vallen. Voorzichtig, maar heel geniepig gaat het harder en de bui trekt langzaam over. Erg langzaam want we lopen geruime tijd in de regen en mijn broek wordt onplezierig nat. Plakt aan de benen en toch maar eens uitkijken naar een broek die daar beter tegen bestand is. Andere optie is om niet in de regen wandelen. Nee poncho mee is nog een betere optie.
We lopen de "van Lierswijk" af tot aan de Hoofdweg. Ik vertel Frits over mijn aspiraties om een wandelcoach te worden en dat ik daar binnenkort een training voor ga volgen in Vierhouten. Ik verwijs hem naar "gedachtenlatenlopen.wordpress.com". Frits is nog op vakantie geweest en vertelt dat het mooi was en kastanjes plus een hoeveelheid wijn heeft gescoord in Duitsland. Het einde van de van Lierswijk hebben we inmiddels bereikt en steken de weg over het onverharde pad op richting het Pelinckbos. Tijd voor een broodje in de regen en hoewel het minder hard regent, worden stiekum aan toch nat. In het Pelinckbos zijn de sporen van de storm duidelijk zichtbaar. Veel bomen plat en vraag me af of het door de storm van afgelopen maandag komt, maar het lijkt een enorme kaalslag.
Nat alles nat, het blijft nat  laveren om de modderige plassen, maar komt helemaal goed. Toch lijkt het een ruig bosje zo, heel anders dan ik gewend ben, maar ben kennelijk een tijd niet geweest.
Als we het bosje uit zijn, besluiten we de route niet helemaal uit te lopen, maar terug naar huis.We lopen langs de Baggelhuizerplas, door twee fietstunneltjes naar het Asserbos. Klein stukje maar en voor we het in de gaten hebben zijn we bij de Witterbrug. Even door de Sluisstraat, want Henk wil even wat moois laten zien, maar twijfelt enigzins welke het ook alweer was.
Nog een paar straten door en we zijn weer bij Menno thuis. Daar nemen we er nog eentje en nog eentje voordat we naar huis gaan. Douchen, weer warm worden. Wel een mooie route en maar een keertje overdoen bij wat beter weer.

Natuurgebied in de najaarszon

Vandaag 24 oktober 2013 samen met Henk de route Smilde, Diependal, Hijkerveld, Laaghalen Smilde gewandeld en door twee fantastische natuurgebieden. Het Diependal in de zon is een aanblik die zeer de moeite waard is. Tjonge de zon reflecterend in het water maakt het erg mooi samen met  de rust maakt het allemaal erg sprookjesachtig zo mooi. De voormalige vloeivelden omgetoverd tot een uniek vogelgebied voor de trekvogels en te broeden van verschillende vogelsoorten, maar vooral de futen. Aan de zuidkant is een tunnel van 160 meter lang en komt uit op een vogelspottoren. Wij zijn aan de noordkant en lopen door tot het hek wat ons op het Hijkerveld brengt. Naast het Fochteloërveen is dit ook een stuk gebied in Drenthe waar ik graag ben. De rust die het gebied uitstraalt is zo uniek, dat je al fluisterend en voorzichtig via de paden het gebied doorkruist.

Na de ijstijd groeide er  overal in Drenthe bossen. De mens leefde van deze oerbossen door middel van de jacht en na de intrede van de landbouw moesten de bossen plaats maken voor akkers, graasgebieden en dorpen. Door het intensieve gebruik van de akkers  ontstonden er schrale en droge gronden die zich geleidelijk tot heidevelden ontwikkelden. Hijkerveld was vroeger een woongebied met een dorp en akkers. Er waren ommuurde akkers van 40 bij 40 meter. Deze worden de Celtic fields genoemd. De vroegere bewoners hebben allerlei sporen achter gelaten zoals grafheuvels en karrensporen die nog zichtbaar zijn in het natuurgebied Hijkerveld. Tegenwoordig behoort Hijkerveld tot een van de grootste heidevelden van Drenthe. Het landschap is aangewezen als natuurgebied en is in bescherming onder natuurbeschermer Drentsche Landschap. Geleidelijk mag Hijkerveld weer herstellen tot zijn originele vorm. het natuurgebied kan weer fungeren als belangrijke trekpleister voor bijzondere dieren en planten

Twee unieke gebieden naast elkaar en zo eenvoudig bereikbaar voor mij. De zon kleurt alles in mooi palet van herfsttinten op deze mooie dag eind oktober. We doen een broodje op een bankje langs het fietspad wat ons naar de Suermondsweg leidt. Het is erg rustig, maar goed een doordeweekse dag in Drenthe, ook al is het de najaarsvakantie, is gelukkig altijd rustig.
Via Laaghalen lopen we weer langzamerhand richting mijn huis en bij een picknickbank bij het Witterveld doen we een nog een broodje. Een schaap komt nieuwsgierig kijken wat we doen, maar wel aan de verkeerde kant van het hekwerk. Toch weer terug gedreven achter zijn hek en de doorgang iets geblokkeerd, zodat hij niet zomaar weer het fietspad opkomt. Eenmaal thuis doen we nog een bakkie en spreken we af voor de volgende keer. Waarschijnlijk wordt de vrijdag de vaste wandeldag en de dinsdag als extra of heel simpel 2 vaste dagen.

Huis ter Heide - Zuidvelde - Huis ter Heide

15 oktober 2013 Vandaag ga ik (Luuk) op pad met Menno en heb een "oude" route uit het archief getoverd. Op 21 oktober 2011 hebben Henk en ik deze route al eens gewandeld en in herinnering is het een mooie route. Relatief kort en gezien de weersverwachting een logische keuze. Toch even checken, want ook ligt het lange stuk langs de doorgaande weg naar Veenhuizen in herinnering en dat is toch als wandelaar iets minder leuk. De topografische kaart erbij en ja hoor vrij eenvoudig is de route te veranderen, waardoor die een stuk aantrekkelijker wordt.
Vanaf de Koeleweg de brug over en doorsteken naar het Esmeer. Het startpunt komt dan te liggen op de parkeerplaats aan de Kolonievaart langs de N919. Vanaf de parkeerplaats wandel je zo naar het Esmeer dus perfect. Nadat we bij mij thuis een bakkie hebben gedaan, zijn we dus naar die parkeerplaats gereden. Tassen op de heupen, GPS on, veters strak en op pad. Even een stukje terug lopen, de dam over en langs de N919 dan rechts het weidelandschap in. De ganzen gaan aan de kant en maken de weg vrij voor onze tocht van vandaag. Het is nat, maar toch goed te bewandelen. De weilanden maken plaats voor boswallen, zandpaden veranderen in fietspaden bedekt met gevallen bladeren. Herfst laat duidelijk haar sporen na en maakt het landschap mooi.
Wij spreken over taken, huizen, Pieterpad, Liesbeth en Dineke (de bofkonten) die naar Nieuw Zeeland gaan voor een paar maanden. Maar ook basketbal, coachen en hoe mooi Drenthe is. Je hoeft helemaal niet ver weg (naar Nieuw Zeeland) om in een mooie omgeving te zijn. Nee eerlijk is eerlijk Nieuw Zeeland staat ook hoog op mijn lijstje om daar te wandelen. Walking & Hiking in New Zealand de reisverslagen zijn prachtig om te lezen en het beeldmateriaal is fantastisch. Laat ik niet te veel afdwalen, want mijn wensen lijstje is lang erg lang, maar alle mooie dingen komen langzaam zeggen ze wel. Ondertussen dwalen Menno en ik tussen de weilanden in de buurt van Zuidvelde en het mais belemmert de vergezichten. We genieten met volle teugen van de route en van de rust. We lopen via verrassende paden achterlangs en de doorgaande weg op steenworp afstand, maar toch de rust van een dinsdagochtend in mooi Drenthe. Soms denk ik wel eens of de tijd hier stil staat, vooral in het gebied rond het Esmeer waar we later langs komen.
We steken de N373 over (doorgaande weg naar Norg) en lopen nog steeds tussen de akkers. Hebben het over basketbal, eReaders, Millennium en boeken versus verfilmingen. paddo's komen we tegen en lopen over bospaden waar niet vaak iemand komt. De route die we van de site van GPS tracks hebben gedownload is van 2005 en klopt goed, maar niet helemaal. We lopen tegen een hek aan en achter het hek is een bietenveld en geen pad. In 2011 was dit nog geen probleem, maar 3 jaar later toch veranderingen. Langs het bietenveld en vervolgens vinden we een pad. Probleem dus opgelost en een wijziging doorsturen naar GPS tracks. Een wandelaar vindt altijd wel zijn pad en een bietenveld schrikt niet af :). De laatste kilometers en nu komen we op het nieuwe stuk in de route. Koeleweg uitlopen, brug over en links aanhouden het zandpad op richting het Esmeer.. Hoe eenvoudig is deze aanpassing en wat een verbetering van de route. In eerder situatie hebben we zo vaak besproken, waarom kiezen ze voor deze oplossing en is er dan echt geen andere weg? Nu dus wel en vaak is de oplossing eenvoudig. Het pad richting het Esmeer is modderig, maar verderop blijkt het nog heftiger. Juist hier in deze stukken lijkt het of de tijd stil staat en de rustig heftiger is dan ooit. Vogels dansen in de lucht en zingen hun mooiste lied. Het grauwe herfstweer maakt het op een of andere manier nog mooier en mysterieus. Dat er fabels zijn ontstaan door over deze gebieden te dwalen verwonderd me niets. Daar is het Esmeer en bosarbeiders zijn aan het snoeien, nou ja een kaalslag kun je het wel noemen. Over een paar jaar ziet alles er weer prachtig uit. Rechtsaf een brede Boslaan in en de laatste kilometer voordat we bij de auto zijn. Menno weet dat er een plek is in het bos waar je herinnering bomen kunt planten. Bomen met naamplaatjes ervoor met namen, een spreuk en allemaal indrukwekkend. We stappen het Bospad op en lopen de laatste meters van de 16,2 kilometer. Wederom genieten.

Met Jacob een rondje Bakkeveen

8 oktober 2013 heb ik samen met Jacob in Bakkeveen een prachtige wandeling gedaan van bijna 21 kilometer. Eerst een bakkie koffie en dan op pad door een echt prachtig gebied rondom Bakkeveen. Terecht een stukje Drenthe in Friesland of zoals op bakkeveen.nl "een bijzonder stukje Friesland.
Eerst door de bebouwing, maar algauw lieten we dat achter ons en gaan over de Bakkeveensevaart richting de Bakkeveenseduinen.
Als we door het gebied lopen vertelt Jacob aan één stuk door als een gids die meer info over het gebied waar we op dat moment wandelen. Komen we een bos tegen dan noemt hij dat de bomen destijds gekapt werden en verkocht aan de mijnen als brandhout. De rijke heren van destijds hebben daar flink aan verdient, maar bij het wegvallen van de mijnen, is de handel helemaal ingezakt. Natuurbeheerders ook in vroeger tijden zagen gelukkig het nut en belang van in, waardoor wij nu kunnen genieten van dit stuk rondom Bakkeveen.
De geschiedenis les over de cultuur stop niet en docent Jacob gaat gewoon door. Het gebied heet  "het Mandeveld" of op zijn Fries "it Mandefjild" en dit gebied bestaat uit verschillende sub-gebiedjes.
informatie Mandefjild
Het natuurgebied wordt beheerd door It Fryske Gea en door Staatsbosbeheer. Het ligt ten Noordoosten van Bakkeveen op de grens van Drenthe en Friesland. Er is toegang via verschillende punten. Er zijn verschillende routes die gemakkelijk met elkaar te combineren zijn zodat men zowel op zondagmiddag even de benen strekken kan alswel een zwerftocht van een dag kan maken. Doe dit dan vroeg of op een doordeweekse dag want het gebied is erg populair.
Het gebied is vrij toegankelijk via wandel- en fietspaden. Er zijn verspreid over het gebied bankjes en picknicktafels. Zie ook http://www.natuurlijkwandelen.nl/mandefjild/info.html 
Via het 3 provinciën punt lopen langs de oude karresporen van Bommen Berend naar de ijstijd waar Jacob uitleg geeft over een Pingo. Wie hem kent weet hoe boeiend hij dat kan en ik luister geboeid naar zijn verhaal. Pingo oeps Pingo ruïne staat uit de ijstijd en nog steeds zichtbaar.

Een pingo (Inuktitut voor kleine heuvel) is een bolvormige heuvel die ontstaat in een gebied met permafrost waar door het uitzetten van bevroren / bevriezend grondwater (hydrostatische druk) een laag bevroren grond wordt opgetild.

Even later komen we de schapen op ons pad tegen en Jacob heeft weer zijn verhaal hoe de zandpaden voor de dorpen richting de heidevelden zijn ontstaan. Zo gaat het de hele weg maar door en ik probeer het te onthouden, maar gelukkig heb ik google om de informatie nog eens op te zoeken en na te lezen. Maar voor onderweg is het erg boeiend en dan lopen we weer Bakkeveen in. We komen weer over de Bakkeveensevaart en zien de Slotplaats. Vanaf de Slotplaats was vroeger (heel vroeger) de Martinitoren te zien, maar door de herinrichting en de hoogte van de bomen niet meer. Ik heb niet echt gekeken of het lukt, maar geloof Jacob op zijn woord.
In het bos vertelt hij over de Rabat bosbouw, dat zijn de greppels om droge stukken te krijgen waar de bomen kunnen groeien. Maar als we even verder op zijn krijgen we het over de lokale toerisme, het zwembad en het fietspad waarover hij gaat als hij naar zijn werk fietst. Maar ook nog bijzondere plekjes in het bos, bijzonder plantje en zo doorkruizen we het mooie gevarieerde landschap.
Dan is er nog 1 punt wat Jacob me  tijdens deze verkenning wil laten zien en dat is het Poepekrûs van Bakkeveen. Dit hoort bij de geschiedenis over de Hannekemaaiers waar afgelopen periode een groot project van was. Zelfs zo belangrijk dat de VPRO opnames heeft gemaakt.. Ook Jacob was hierbij betrokken en vertelt het vol trots, geeft me zelfs een hint om er foto van te maken. Gewoon stiekum en al te veel woorden, maar ik heb geen keuze zo duidelijk was het wel.
Het laatste stuk door het bos en we hebben 21 kilometer achter ons liggen. We drinken buiten op het terras nog even wat en genieten van de druiven uit eigen tuin. Ik dank hem voor de mooie wandeling en Zotterikken jullie hebben wat gemist. Prachtige landschap rondom Bakkeveen en met de uitleg Jacob erbij dubbel zo boeiend. Ik heb genoten.

Zonnestralen in herfsttinten

1 oktober 2013 nieuwe maand en gisteren een mooie zoon voor Irene en Ewoud die de naam Ivo meekrijgt. Zijn eerste dag op deze wereld is prachtig met zonnestralen die de herfsttinten nog mooier maken. Vandaag een rondje over het Fochtelooerveen en de trouwe lezer weet dat dit een route is die ik met regelmaat wandel. Deze dag heb ik geluk dat de zon volop schijnt en alles prachtig laat uitzien. Bladeren vallen van de bomen en dwarrelen voorzichtig op de grond.
Het is ook de dag dat ik alle drie wijken bij mij in de buurt aandoe. Ik begin op de Jonkerswijk en aan het eind van de wijk loop ik Friesland in. Ook de Jonkerswijk is een langrecht stuk en is ontstaan ten tijde van de ontginning van Drenthe. Je moet niet te veel vooruit kijken want dan is het een eindeloze weg, maar rondom de velden met verschillende gewassen. De mais klaar om geoogst te worden en zo te zien de aardappelen ook. Enkele akkers zijn al leeg en veel weilanden. Nauwelijks boerderijen maar vele vergezichten. Dit gebied is erg mooi.
Als ik dichterbij het Fochtelooerveen kom, hoor ik de ganzen overvliegen. Een mooi geluid vind ik en even verderop voordat ik afsla naar Veenhuizen zie ik een grote groep in het weiland. Helaas vliegen ze niet massaal op wanneer ik met mijn camera op scherp klaar sta. Even komt in me op om te gaan schreeuwen, maar laat de ganzen rustig zitten. In loop het bos in, langs de uitkijktoren en zie daarna de nieuwe aanplant ten zuiden van het gebied. Over een paar jaar staat er een prachtig bosje en zal het gebied nog mooier zijn.
Ik kan de weg wel dromen, zo vaak ben ik hier al geweest, maar kijk nu wel goed uit en laveer tussen de koeiendrek door. Kijk aan toch nog meer mensen onderweg, want de tegenliggers zijn 3 fietsers. Ik geniet met volle teugen van het weer en doe mijn jasje even uit. Aan het eind van het fietspad over de roosters rechtsaf richting Veenhuizen en de doorsteek naar het Bankenbos. Aan het eind van de doorsteek staat een bankje weet ik en besluit daar een pauze te houden. Lekker in de zon even een broodje doen. Een paar Drenthepad wandelaars passeren en zijn waarschijnlijk onderweg naar Appelscha.
Na mijn broodje vervolg ik mijn pad door het Bankenbos en geniet van de rust om me heen. Ga nog even opzij voor wat fietsers en sla af richting Assen en Smilde. De sluis laat ik dit keer links liggen en loop verder langs de brug. Oeps een hek en de weg naar Smilde is tijdelijk gesloten. Maar .. het hek staat een stukje open, dus wat let mij om even te verkennen of ik mijn pad volgens plan kan vervolgen. Zo gezegd zo gedaan en niets lijkt in de weg te staan alleen het schelpenpad gaat over in een zandpad over een nieuwe wal. Op de wal krijg ik een goed overzicht wat de natuurbeheerder allenmaal doen. Schraal maken vennetje aanleggen en geheel nieuw inrichten. De resultaten zullen over enkele jaren wel zichtbaar zijn. Zo blijft het gebied in ontwikkeling en aantrekkelijk om steeds terug te komen.
Bij de tweede wijk die ik aan doe (de Meesterswijk) staat een groot hek met aan de zijkant een doorgang. De Meesterswijk een lange rechte weg die tot in Bovensmilde loopt ruim 3 kilometer, saai, maar vooral niet naar voren kijken. Dit keer loop ik de wijk niet helemaal af, maar sla halverwege een schouwpad op. Een doorsteek naar de Grietmanswijk, ja de derde wijk die ik vandaag bewandel. Het is wel een leuke afwisseling, want op deze wijze ontloop ik de drukke N371. In alle rust langs een brede sloot tussen de velden loopt prettiger in vergelijk met de N371. Langs de Grietmanswijk loopt een pad, dat is wel zo prettige en rustig, want het werkverkeer van Koers rijdt hier ook af en aan. Aan het eind van de wijk de brug over rechtsaf en ben dan ook alweer thuis. Het was weer prachtig en heb zeker genoten.
De afstand 21
kilometer in gemiddeld 5,8 km per uur, maar vooral lekker ontspannen en ruim voor donker thuis.