dinsdag 15 oktober 2013

Huis ter Heide - Zuidvelde - Huis ter Heide

15 oktober 2013 Vandaag ga ik (Luuk) op pad met Menno en heb een "oude" route uit het archief getoverd. Op 21 oktober 2011 hebben Henk en ik deze route al eens gewandeld en in herinnering is het een mooie route. Relatief kort en gezien de weersverwachting een logische keuze. Toch even checken, want ook ligt het lange stuk langs de doorgaande weg naar Veenhuizen in herinnering en dat is toch als wandelaar iets minder leuk. De topografische kaart erbij en ja hoor vrij eenvoudig is de route te veranderen, waardoor die een stuk aantrekkelijker wordt.
Vanaf de Koeleweg de brug over en doorsteken naar het Esmeer. Het startpunt komt dan te liggen op de parkeerplaats aan de Kolonievaart langs de N919. Vanaf de parkeerplaats wandel je zo naar het Esmeer dus perfect. Nadat we bij mij thuis een bakkie hebben gedaan, zijn we dus naar die parkeerplaats gereden. Tassen op de heupen, GPS on, veters strak en op pad. Even een stukje terug lopen, de dam over en langs de N919 dan rechts het weidelandschap in. De ganzen gaan aan de kant en maken de weg vrij voor onze tocht van vandaag. Het is nat, maar toch goed te bewandelen. De weilanden maken plaats voor boswallen, zandpaden veranderen in fietspaden bedekt met gevallen bladeren. Herfst laat duidelijk haar sporen na en maakt het landschap mooi.
Wij spreken over taken, huizen, Pieterpad, Liesbeth en Dineke (de bofkonten) die naar Nieuw Zeeland gaan voor een paar maanden. Maar ook basketbal, coachen en hoe mooi Drenthe is. Je hoeft helemaal niet ver weg (naar Nieuw Zeeland) om in een mooie omgeving te zijn. Nee eerlijk is eerlijk Nieuw Zeeland staat ook hoog op mijn lijstje om daar te wandelen. Walking & Hiking in New Zealand de reisverslagen zijn prachtig om te lezen en het beeldmateriaal is fantastisch. Laat ik niet te veel afdwalen, want mijn wensen lijstje is lang erg lang, maar alle mooie dingen komen langzaam zeggen ze wel. Ondertussen dwalen Menno en ik tussen de weilanden in de buurt van Zuidvelde en het mais belemmert de vergezichten. We genieten met volle teugen van de route en van de rust. We lopen via verrassende paden achterlangs en de doorgaande weg op steenworp afstand, maar toch de rust van een dinsdagochtend in mooi Drenthe. Soms denk ik wel eens of de tijd hier stil staat, vooral in het gebied rond het Esmeer waar we later langs komen.
We steken de N373 over (doorgaande weg naar Norg) en lopen nog steeds tussen de akkers. Hebben het over basketbal, eReaders, Millennium en boeken versus verfilmingen. paddo's komen we tegen en lopen over bospaden waar niet vaak iemand komt. De route die we van de site van GPS tracks hebben gedownload is van 2005 en klopt goed, maar niet helemaal. We lopen tegen een hek aan en achter het hek is een bietenveld en geen pad. In 2011 was dit nog geen probleem, maar 3 jaar later toch veranderingen. Langs het bietenveld en vervolgens vinden we een pad. Probleem dus opgelost en een wijziging doorsturen naar GPS tracks. Een wandelaar vindt altijd wel zijn pad en een bietenveld schrikt niet af :). De laatste kilometers en nu komen we op het nieuwe stuk in de route. Koeleweg uitlopen, brug over en links aanhouden het zandpad op richting het Esmeer.. Hoe eenvoudig is deze aanpassing en wat een verbetering van de route. In eerder situatie hebben we zo vaak besproken, waarom kiezen ze voor deze oplossing en is er dan echt geen andere weg? Nu dus wel en vaak is de oplossing eenvoudig. Het pad richting het Esmeer is modderig, maar verderop blijkt het nog heftiger. Juist hier in deze stukken lijkt het of de tijd stil staat en de rustig heftiger is dan ooit. Vogels dansen in de lucht en zingen hun mooiste lied. Het grauwe herfstweer maakt het op een of andere manier nog mooier en mysterieus. Dat er fabels zijn ontstaan door over deze gebieden te dwalen verwonderd me niets. Daar is het Esmeer en bosarbeiders zijn aan het snoeien, nou ja een kaalslag kun je het wel noemen. Over een paar jaar ziet alles er weer prachtig uit. Rechtsaf een brede Boslaan in en de laatste kilometer voordat we bij de auto zijn. Menno weet dat er een plek is in het bos waar je herinnering bomen kunt planten. Bomen met naamplaatjes ervoor met namen, een spreuk en allemaal indrukwekkend. We stappen het Bospad op en lopen de laatste meters van de 16,2 kilometer. Wederom genieten.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten