Weer met een oud collega ..

Vandaag weer een wandeling gemaakt met een oud collega en heeft niets te maken met de leeftijd. Ik kijk wel link uit. Patricia van personeelszaken bij SWC en één van de gewaardeerde collega's. Ook tijdens lastige tijden vond ik het zeer prettig dat zij vanuit personeelszaken was toegevoegd en niet iemand anders. Maar goed dat waren tijden van vroeger en uiteraard hebben we over SWC gesproken, maar het is niet de moeite waard om het hier te melden.
Wandelen is een heerlijke bezigheid en vooral met prettig gezelschap en we waren het gelukkig beide eens met deze stelling. Op maandagmorgen om 9:00 uur in Frederiksoord afgesproken en was geen probleem. Hartelijk weerzien, want het was inmiddels een jaar geleden. Alles goed, GPS aan, en op pad. Patricia vertelde over haar activiteiten als sportmasseur en de ontwikkelingen om daar verder in te gaan. Mooi om te hoor en zo te horen weet ze heel goed wat ze wil en dat is ook erg belangrijk. Ondernemersplan, overleg met UWV en al dat soort dingen. Dit zijn ook zaken die ik tegen ga komen wanneer 'gedachten laten lopen' meer vorm gaat krijgen. Ik verneem toch wel dat het economisch herstel toch niet zo ver is dat bijvoorbeeld de plannen die Minister Asscher voor ogen heeft in de praktijk ook ter uitvoering komen. Dat is jammer maar helaas. Ik heb er al eens over geschreven in mijn Blog. Het is een typisch voorbeeld waar ik mee te maken heb. "Ik kan alles (op HBO niveau) maar ik heb geen diploma". Dus doe je niet mee, toch maar positief blijven en wie weet dat een bepaald netwerk gesprek toch.
Het pad loopt volgens de GPS langs een weiland en geen pad, maar de GPS stuurt ons erlangs. Een boer hard aan het werk, stopt zijn trekker en vraagt wat we willen. Naar het bosje antwoord ik en hij vindt het prima, maar dat zal niet gemakkelijk gaan, omdat de laatste jaren de doorsteek niet is onderhouden. Hij wijst ons de alternatieve route en wij besluiten die maar te gaan lopen en via een omweggetje komen we op het juiste pad. We lopen over het Vledderveen en het is prachtig wandelweer. We hebben er ongeveer 10km achter ons liggen en tijd voor een bankje. Ik heb het wandelbankje niet op de foto gezet, want hij was een klein beetje zielig, maar nog steeds sterk. Het was wel een bijzonder plekje om even pauze te houden. Patricia heeft oog voor detail onderweg en dat is wel mooi, want anders hadden we het kleine kikkertje niet gezien. Echt klein, maar nog mooier is wanneer een ouder stel met een poes aan de lijn. Een grote harige poes die uitgelaten wordt, tja ik maak het niet vaak mee. De poes heeft het naar zijn zin, want het kwispelt. Voor ik er erg in heb, vraag ik of de poes geen identiteitscrisis heeft en zich eigenlijk hond voelt. Je weet het maar niet, gelukkig kan het stel de humor er wel van inzien. Het was er ook weer uit voor ik er erg inhad.

Mijn GPS laat het af en toe afweten en is het lastig te bepalen welke richting we op moeten. In het begin waren we een keertje fout, maar later gaan we behoorlijk de fout in. Voor dat moment, zien we toch wel iets opmerkelijks waarbij vooral Patricia haar ogen uitkijkt. Een soort van jogger of gewoon iemand op de vlucht? Zijn outfit was:bloes, broek, iets wat leek op sportschoenen. Daar ga je toch niet in hardlopen, maar goed deze man deed het. Geen gezicht zeg .... ik weet niet zeker, maar het leek alsof ze haar tempo versnelde om het zo snel mogelijk achter haar te laten. Al pratend vliegt de tijd voorbij en we hebben het beide naar ons zin.
We komen aan de rand van Vledder om de laatste kilometers naar het startpunt af te leggen, maar dan opeens ben ik op de GPS de route kwijt, wat zo veel betekend  dat we een alternatieve route moeten zoeken. De vrouw op afstand bleek een behulpzame man te zijn, die ons weer op bekend terrein loost. We hebben een rondje gelopen, want het punt waar we ongeveer de opmerkelijke jogger hebben gespot, waren we terug. Dus nu maar rechtstreeks naar Frederiksoord en gelukkig is het niet druk langs de weg en zien we mooie huizen met keurige tuintjes. We kunnen geen lunch scoren, omdat het maandag is. Altijd weer maandag, maar voor we het echt in de gaten hebben zijn we terug bij de auto. We spreken af om nog eens te gaan wandelen en dan ergens in het najaar. Ik kijk er al naar uit. We hebben uiteindelijk 22 kilometer gelopen in circa 5,5 km/uur. Een heerlijke wandeling.

22.4 kilometer en 5,5 km per uur