Ik heb me voorgenomen om eens alleen op pad te gaan, waarom zo maar eens om te ervaren hoe dat is. Ik hoor het van Frits maar ook een collega van mij is altijd alleen op pad. Dus waarom ik niet en gezien de situatie van dit moment met al het gedoe op het werk was dit ook wel een mooi moment. Ik heb internet een route gevonden van 40 kilometer boven Dortmund en heb mijn hotel gevonden in Castrop-Rauxel. Voor het inchecken wel even gevraagd of ze ook bereid waren mij even te brengen zodat ik naar de auto kon lopen. Dat was geen enkel probleem. De route liep ook nagenoeg langs het hotel. Daar ingetrokken en bleek een 4 sterren hotel te zijn. Nou meer een soort van der Valk naar mijn mening maar goed. Het verblijf was goed, heb lekker geslapen (miste mijn waterbed) en heb er lekker gegeten, alleen op de zondag was het restaurant dicht. Ja gewoon gesloten, dus toen het dorp in en kijken ob dort was zum essen gibt. Ik zag een chinees en dacht laat ik eens een Duitse chinees proberen.Ik heb me met mijn laptop onder de parasol geïnstalleerd om te kijken waar ik de route opknip, want dan kan ik afspreken waar ze me ff heen moeten brengen. In de buurt van de brug over de Dortmund-Ems kanaal is het ongeveer 20 kilometer en zie op Google Earth dat ik daar kan parkeren. De start kan vlak bij het hotel erg gemakkelijk, want dan kan ik dag twee direct naar het hotel terug lopen. Mijn plan voor de zekerheid voorgelegd bij de receptie en nogmaals helemaal geen probleem. Bij het hotel was ook een gebouw waar je kunt trouwen en heb eens een typische Duitse traditie gezien. Na het officiële deel werd een groot laken omhoog gehouden met een groot hart erop en die moesten het bruidspaar uitknippen met een nagelschaartje en vervolgens stapten ze er doorheen. Ik ben vergeten een foto te maken maar was bijzonder om te zien. 's avonds nog buiten gezeten en wat gekletst met mannen en vrouwen die daar een seminar hadden. Zo ging de avond ook snel en gezellig voorbij.
Goed ontbijtje en kon me zelf een lunch klaar maken, geen moeilijke toestanden zoals we bij het trekvogelpad weekend een keer mee hadden gemaakt. Wat een paniek toen en nu kein problem. Ik moest nog even wachten maar toen kwam mijn chauffeur er aan en heb hem uitgelegd waar ik mijn auto neer wilde zetten. Hij wist waar het was, hij reed voorop en sjeesde er achter aan. Koste me moeite om hem bij te houden. Toen ik bij hem in de auto stapte voor de terug weg zag een lachje bij hem en hij vroeg of ik problemen had om te volgen. Natuurlijk was het kein problem wie so?
Eindelijk op pad en alles bij de hand. Lekker wandelweer regelmatig zon, windje en ben verrast om de omgeving. Eerst door een kaal gebiedje en nog wat gebouwen van Castrop-Rauxel, maar dan loop ik een bos in. Het Grutholz heet het bos en erg mooi, glooiend Limburgs landschap maar net wat anders.
Mitten im ehemaligen Industrie-Revier zwischen Kohlekraftwerk und Autobahn schlagen die Pfauen ihr Rad, grasen friedlich Dam- und Sikawild, freuen sich Groß und Klein an der lebendigen Natur. Wir laden Sie ein, dieses Stück heile Welt kennen zu lernen: Hier auf diesen Seiten bei einem virtuellen Rundgang und natürlich „live und in Farbe“ in der freien Natur. Wenn Sie mögen, seien Sie Gast bei den zahlreichen Aktionen im und um das Gehege. Werden Sie Vereinsmitglied oder erwerben Sie sogar eine Patenschaft für ein Tier. Wir freuen uns auf Sie!Het is een mooi gebied inderdaad en ik loop rustig verder. Geen enorm tempo maar lekker wat past bij het landschap glooiend en "up and downs". Als ik maar voor donker thuis ben toch. Er is veel te zien en vooral ook te horen, want de vogels begeleiden me met het zingen en is natuurlijk altijd mooi. Ik passeer een meertje Brunosee blijkt dat te zijn en mis toch het onderlinge kletsen. Ik denk wel aan de Mesa die er aanstaat te komen en dat het misschien nog glooiender zal zijn, maar goed zie wel. Langzaam aan houd het bos op en loop ik de buitenwijk in van een plaats. De huizen hier zijn erg anders qua stijl dan bij ons, Veel meer verschillende woningen en dat staat helemaal niet lelijk, erg mooi zelfs. Het bouwen is vast een stuk goedkoper.
Ik steek de A2 over en kijk uit over een voetbalveld waar een wedstrijd gespeeld wordt. Soms moet je bepaalde stukken overbruggen, want nu loop ik door een stukje industrieterrein. Ik merk dat ik mijn pas versnel en heb kennelijk ook een snel-weg-van-hier-versnelling. Ik betrap me er zelf op dat het gebeurd. Gelukkig ligt het snel achter me en kom weer in een bos, velden en akkerbouw gebied.
Bij de Laurentiuskapelle neem ik een pauze en neem een broodje. Het voornemen om lekker rustig te stappen en geen nieuwe records neer te zetten, gaat in uitvoering :). Ik zit er lekker en geniet van de rust die er heerst. Nou ja autoweg ruis op de achtergrond. Ik stap verder en loop langs een kanaal. Erg mooi en in de verte zie ik een ijzeren brug, eentje die ziet in de oorlog films. Tenminste dat komt in mijn gedachte op. Onzin natuurlijk maar goed steek het kanaal over en loop door een weids landschap. Ondanks dat ik het roergebied loop is het toch erg mooi. Loop langs een nieuwbouwwijk en ik verneem echt dat ik bij een plaats ben aangekomen. De honden moet uitgelaten worden en die kom ik allemaal tegen. Loop om de plaats heen (Waltrop) en kom bij een uitkijktoren. Niet mijn liefhebberij, maar ga er toch maar op en zie daar vooral industrie en natuur bij elkaar helaas. Gelukkig zie ik het vanaf de grond niet, maar dat in natuurlijk wel het beeld wat bij deze route hoort. Heb er vooraf niet bij nagedacht, maar goed weer een ervaring rijker. Op de markt van Waltrop score ik koffie en achteraf blijkt het een cakeje te zijn, maar gaat er lekker in. Heb nu zo'n 16 km afgelegd en gaat lekker. Binnen een uur zal ik bij de auto zijn. Loop Waltrop uit en kom weer bij het kanaal. Zoals verwacht ben ik weer terug bij de auto, tevreden rijd ik naar het hotel. Score daar een biertje en ga douchen. Lekker schoon ga ik terug naar het terras, waar het nu wat drukker is geworden. Zie meer wandelaars met een routekaart waarschijnlijk een route aan het uitzetten.
De volgende dag laat ik met afzetten bij het waar ik gisteren ben geëindigd en bedank de chauffeur voor de service. Mijn auto staat gewoon bij het hotel en zie de zondagochtend joggers ook hier rennen. Wielrenners en later ook de mountainbikers in het bos. Het is ook in Duitsland de gewoonte om de zondag sportief te beginnen. Ik loop een behoorlijk stuk langs het kanaal. Het is iets koeler dan gisteren, maar goed te doen. Iets minder wind, waardoor het weer aangenamer wordt. De zon is weg en het had afgelopen nacht geregend. Gelukkig houd ik het droog, maar heb mijn poncho bij me dus niets aan de hand. In de verte zie ik enorme bruggen of zo, later blijkt het sluizen te zijn. Erg indrukwekkend om te zien en loop er over en ook zulke dingen onderweg tegenkomen is erg leuk. Heb het ook zo ervaren bij de sluizen bij Amsterdam bij de IJ. Grappig dat dergelijke vergelijking bovenkomen drijven. Nog even langs een haventje, wat straten door, kanaal over, vervolgens de steek ik dan een heideveld over. Nou ja de straat heet Heidestraße heel toepasselijk. Het dorpje ontwaakt nog als ik er doorheen loop. Ik loop al gauw weer tussen de velden en bebossingen al glooiend, In het plaatsje Suderwich blijf ik ff staan bij een oude watermolen. Mooi om te zien. Helaas loop ik nu
behoorlijk lang door dit plaatsje en kronkel in de nieuwe versnelling steek ik weer de A2 over. Ondanks dat de huizen er mooi zijn, was dit nu niet het leukste stuk van de route. Ik kom mijn eerste bankje tegen en neem daar een lange pauze en eet mijn broodje. Geniet van de rust en hoor gelukkig weer vogels om me heen. Ik zit op 12 kilometer en het gaat lekker. Voel geen pijntjes aan de voeten ach waarschijnlijk gaat de Mesa nog meevallen ook. Zet het gauw van me af, want daar is wel meer glooiing dan hier denk ik.
Merk toch wel dat het onderweg kletsen met je maatjes erg gezellig is., maar goed ik ervaar het nu hoe het is. Ben wel blij dat dat ik het nu doe, want geeft ook tijd om over gedoe op het werk na te denken. Als ik weer verder loop dan is het gelukkig weer allemaal bos en akkerbouw gebied. Hier en daar een boerderij en geniet erg. Gelukkig nog geen regen en lekker warm om te lopen. Ja hoor daar is het Dortmund-Ems kanaal weer. Voor de zoveelste keer steek ik die over ben de tel kwijt en 4 keer nu. Mooi bos loop ik door en gevoelsmatig dicht bij het eindpunt, maar die is vaak weer verder weg dan ik denk. Toch na enkele kilometers zie ik de eerste huizen. Ik loop het dorp nog even in en score een koffie met een Super Slagroom SoeS. Ik dacht dat er chocolade onderin zat, maar blijkt kersen te zijn. Ook lekker. De serveerster in klederdracht zet me op de foto en loop vervolgens terug naar het hotel. Even op bed liggen en dan douchen. Ik kijk terug op een prachtig route met hier en daar met wat mindere stukjes. Ach macht nichts es war schön afgelopen weekend en een hele ervaring rijker.
Bij de chinees achter een lopend buffet aan, maar was lekker. Geen standaard dingen die je hier vaak ziet of misschien net anders dat ik het niet herken. Drink er een biertje bij en kijk rond. Niet erg druk, alleen maar een familie en wat stelletjes en zo. Loop terug naar het hotel en check uit. Half acht rijd ik weg en sjees over de Duitse autobanen terug naar huis. Om kwart voor tien ben ik weer terug en vertel hoe het was. Het was best goed (op z'n Drents)
