Vandaag weer afgesproken bij Frits en in 1 auto verder naar Odoorn. Iedereen redelijk fit en goed gemutst op weg. De zon schijn al volop, dat is al een hele winst. Ik ben vandaag de enige in de korte broek van ons groepje, maar morgen zal dat anders zijn denk ik. De grote parkeerplaats (weiland) was weer vrijgegeven en nu direct koffie scoren. Gisteren eerst nog inchecken, maar de administratieve rompslomp hebben we vandaag niet meer.
Om precies 9:00 klonk de bel als signaal dat de 20km lopers mogen starten. De eerste meters even weer het gevoel in de benen krijgen, maar daarna door het veld de N34 oversteken om vervolgens de bossen in te gaan op pad naar de Poolshoogte de eerste stempelpost. Twee aan twee lopen we al kletsend door en ondertussen genieten van de omgeving. Het lopen gaat als van zelf en voor dat ik er erg in had waren we er ook al. Even stempelen, de trui in de heuptas en door naar Lucy's Inn. Als vanzelf worden er nieuwe koppels gevormd en dat maakt het ook leuk. Dat is 1 van de leuke bijkomstigheden van lopen in een grotere groep, dat je iedere keer een andere gesprekspartner hebt en dan ook vaak andere onderwerpen. We lopen een lekker tempo steeds tussen de 5,5 en 6 km per uur. Gisteren lag vooral in het begin het tempo behoorlijk hoger, maar was voor mij geen probleem.
Lucy's Inn een vaste pleisterplaats tijdens de vierdaagse van Odoorn en best een lekker plekkie om even te rusten, een bakkie doen. Dit keer geen appelgebak, maar een lekkere eigen gemaakte Mokkataart en volgens mij citroen nog wat smaakje. Het smaakte best goed. Jeroen zijn eerste grotere wandeltocht en ook zijn eerste vierdaagse komt een beetje moeilijk opgang, maar als de benen één keer weer opgang zijn, loopt hij soepel door.
Onderweg al heel wat bijzondere wandelbankjes gezien, maar niet op foto gezet. Toch maar eens een wandelbankje voor @wandelbankjes gescoord om later een tweet te sturen. Vanaf dat moment begint een hele filosofie over wandelbankjes en de vele mogelijkheden die voor mij nog openliggen om een boterham te verdienen. Volgens ons een gat in de markt, wat kan uitgroeien tot een behoorlijk groot concern. Uiteraard op den duur beursgenoteerd. Ik moet er maar een een studie aanwijden.
We lopen weer naar de poolshoogte en daar wacht op ons een Djembe groepje, wat best goed klinkt. Ook no ff stempelen en de laatste 5 kilometers naar de finish liggen voor ons. Een behoorlijk stuk langs de N34 , dan het dorp in en dan zien de feesttent alweer. Ook daar ff stempelen en lekker een biertje en een straight sinas. Buiten in de zon even de nodige whatsappjes na het proosten op weer een geslaagde wandeling. 5,6 kilometer gemiddeld per uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten